Twee jaar geleden bracht Leonard Cohen het prachtige album Popular problems uit waarop hij bewees dat zijn leeftijd geen belemmering is voor mooie platen. Toch blijft mijn favoriet album van deze bard I'm your man, al heeft hij natuurlijk al héél veel mooie liedjes geschreven en gezongen. Nu is er dus You want it darker.
Opnieuw is 's mans diepe stem het belangrijkste instrument op deze plaat, die bovendien prachtzinnen mag declameren/zingen. Dat blijft al op openings- en titelnummer You want it darker. Een andere favoriet van mij op dit album is zeker Leaving the table. In die song laat hij middels een duidelijke metafoor weten dat hij niet meer meedoet. Ook hier weer is het zijn stem die je het nummer intrekt, je niet loslaat, je bezweert en je gezalfd achterlaat, ondanks de woorden. Traveling light is nog zo'n parel waar het hele album eigenlijk vol van staat.
De strijkers mogen dan een lied als It seemed the better way boven zichzelf laten uitstijgen, wanneer ze de hoofdrol krijgen in Reprise/Treaty klinkt dat, hoewel niet ongeschikt in de rol van afsluiter, toch een beetje overbodig voor mij. Treaty zelf ademt dezelfde kwaliteiten uit die ik hierboven reeds opsomde voor zowat het hele album.
Je kan de volledige plaat hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten