Heel soms kan je in onze bibliotheek ook vinylplaten uitlenen. Vreemd genoeg zijn dat meestal jazzplaten, maar enkele weken geleden zat het debuutalbum van Waar Is Ken? te wachten op een ontlener. In de zomer had ik hierover wel wat goeds gelezen op Facebook, maar ja, je kan niet alles beluisteren en ze verdwenen weer uit mijn zicht. Tot nu dus...
Onmiddellijk moest ik denken aan Stijn, de Antwerpenaar die ooit samen met Raymond een hitje had met GDaddy (en verder ook nog met Sexjunkie). Dezelfde vibe als hij toen in zijn plaat legde, voelen we terug bij dit vijftal. Meestal zorgt de hoge stem van Marlies Dorme voor een zweverig gevoel en daarmee contrasteert het nogal down-to-earth stemgeluid van Geerwin Vandekerckhove. De dromerige pop zit vol eightiesverwijzingen (in Hiep hiep herken ik een vertraagd Alles wat ademt van Rob De Nijs). Zo pretenlieloos als dit pareltje klinkt, zo goed zit het ineen. Het zomergevoel houdt moeiteloos stand in de winter (die, toegegeven, niet zo heel winters aanvoelt tegenwoordig).
Maanziek is een prachtige ballad die met zoveel gevoel gezongen wordt en de pathos vermijdt, dat ik overweeg mijn lief bij de hand te nemen 's avonds in het donker om in het maanlicht in de tuin te dansen. Badpak, de opener, klinkt al even fris als de duik in het water waarover gezongen wordt en Stout is verleidelijker dan een stoeipoes in het bed van een single.
Wasverzachters beloven de frisheid die ze zelden waarmaken, maar Waar Is Ken? lost de belofte in.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten