In 2011 was Hewers of wood and drawers of water van Kiss The Anus Of A Black Cat nog één van de beste albums van het jaar volgens mij, maar met To live vicariously heeft frontman Stef Irritant allang de dronefolk van weleer achter zich gelaten. Het lijkt wel een teletijdmachine die ons terugbrengt naar Belgische rock in de jaren 80. Zo zou Drone for Conan niet misstaan in een afspeellijst met Lavvi Ebbel, vroege Arbeid Adelt en Red Zebra.
De synthesizers en retro electronica vliegen ons om de oren. De herkenbare stem van Stef is het enige wat ons herinnert aan zijn vroeger werk en nu valt ook op hoezeer die stem is thuisgekomen in deze muziek. Walls and ways to hide klinkt alsof oor- en scheenbeenverwarmers weer in zijn en wordt bij voorkeur afgespeeld op een walkman. Al is een platenspeler een goed alternatief, natuurlijk...
Het repetitieve van Reminiscence heeft niets meer van doen met drones en blijft een eind weg van ambient en toch snappen we hoe Kiss The Anus Of A Black Cat bij 9000 Records (waaraan de mensen achter Consouling meewerken) terechtgekomen is. Uit deze song en bij uitbreiding de hele plaat ademt de hang naar het experiment, naar het opzoeken van grenzen, naar het exploreren van de ruimte die je binnen een zelfgekozen kader hebt. In dit geval wordt onderzocht hoe je eighties electronica relevant kan maken voor de 21e eeuw.
Op de vinylversie komt dan het moment waarop je de plaat omdraait. Lying, de opener van de B-zijde, solliciteert naar een plaats in de rijke catalogus van het prestigieuze label 4AD. New wave daalt neer over de titelsong en nog veel meer over Be the death of me. Evening of light is zelfs op deze plaat een buitenbeentje. De zang wordt overstemd door een opdringerig herhaald muzikaal motief dat weet te intrigeren en te irriteren tegelijk. Toepasselijk wordt met Epiphany geëindigd: de nieuwe plaat van KTAOABC is een échte openbaring!
Je kan dit album hier kopen bij Consouling. Hieronder kan je het volledige album beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten