Na de single Breath, waar ik het hier al over had, is er nu een eerste volledige EP van Momoyo, de band die ontstond uit het vrijwillig stopgezette Uncle Wellington. Die song, nu opener van dit titelloos debuut, gaat zowel over de kracht van ademen maar ook de vernietiging van alles wat te dicht komt en het ademen bemoeilijkt. Die dubbelheid voel je in de zang van Frie Mechele, tegelijk kwetsbaar en krachtig klinkt.
Met Sweat gaat de band even een andere richting uit waarin vooral het arrangement verbaast en het ritme de song schraagt waardoor die aan kracht wint. Spirituals, mijn persoonlijke favoriet, is een rustig, van zulke schoonheid blakend nummer dat je je activiteiten onderbreekt om het helemaal op je in te laten werken. De tederheid die daarin al te horen was, zet zich verder door in Skin, waarin ook alweer de details die het arrangement subtiel aanbrengt, een hoorbare verrijking brengen.
Colours klinkt een pak vrolijker, al worden hier geen lockdownfeestjes gehouden noch een festivalsfeer opgeroepen. Zoals wel vaker zit het hem in de kleine toetsen, spaarzaam aangebracht maar wel heel efficiënt in het creëren van de juiste sfeer. Afsluiter Spit laat nog eens hun eigen sound uitdrukkelijk horen en hier is het de bas die onopvallend toch de sterkhouder van de song blijkt.
De Gentse band weet met dit debuut zijn plaats op te eisen door zijn troeven uit te spelen: een intussen meer en meer uitgebeend eigen geluid dat de basis vormt en waarrond slimme arrangementen vol verrassende details elk liedje een nieuwe ontdekking maken.
Beluister hieronder de EP, die je hier kan kopen via de verkoopssite van Starman Records:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten