De roem die The Mountain Goats ten deel valt in Noord-Amerika is wat groter dan bij ons en dat is best wel jammer want deze band rond John Darnielle (die zelfs enige tijd enig lid was) is al toe aan zijn vijfentwintigste plaat in evenveel jaar en de meeste ervan zijn aangenaam luistervoer. Opererend op de grens tussen indie rock en indie folk maken ze muziek die weliswaar niet uitzonderlijk klinkt maar zoals men bij Anderlecht zal kunnen beamen, regelmaat is een mooie deugd.
Getting into knives is dan ook allesbehalve een wereldschokkende plaat geworden maar het is het soort album dat je op elk moment van de dag kan opleggen zonder problemen en waar je steeds welgezind van wordt. Picture of my dress is een perfecte illustratie van het soort pretentieloze maar schone liedjes waarin de band grossiert. De pianotoetsen die de loper uitrollen voor de vocalen in The last place I saw you alive onderstrepen hoe een goed arrangement een goeie song nog naar een hoger niveau kan tillen.
De grootste troef van deze dertien nummers is ongetwijfeld de stem van Darnielle, die op zich niet bijzonder is maar die de juiste songs voorgeschoteld krijgt om zijn kwaliteiten tentoon te spreiden. Zoals gezegd, zijn de liedjes niet wereldschokkend maar het zijn de vocalen die hen de moeite waard maken.
Luister hieronder naar de volledige plaat:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten