04 oktober 2020

Joachim Cooder


In de voetsporen treden van een illustere vader die (bij leven al) gevierd wordt, het moet voor een zoon niet makkelijk zijn. Je moet eigenlijk je vader overtreffen om van het aura van "zoon van" af te raken. Ook in de muziek zijn er artiesten die deze zware last op de schouders kregen nog voor ze één noot speelden. Hank Williams Jr had tijd nodig om zijn eigen stem te vinden en niet een imitator van zijn vader (waar iedereen toen op hoopte) te worden en Jakob Dylan van The Wallflowers, het liefdeskind van Bobs bekende stukgelopen relatie met Sara, kent het probleem ook. Miley Cyrus overvleugelt intussen met gemak ook buiten de VS haar vader Billy Ray en Enrique Iglesias kent amper minder succes dan zijn vader Julio. Charlotte Gainsbourg en Jeff Buckley droegen de erfenis met verve, Adam Cohen en Jordan Zevon hebben nog wat werk voor de boeg.

Joachim Cooder, zoon van Ry, mag je ook gerust aan dat lijstje toevoegen. Hij werkte totnogtoe doorgaans als percussionist aan de zijde van zijn vader en bracht nu toch net zijn solodebuut uit. Over that road I'm bound is muzikaal alvast een plaat die naast vele van zijn vader mag staan. Deze verzameling covers van Uncle Dave Macon toont daarmee overigens ook de zoon als een hoeder van de mooie Amerikaanse bluestradities van het zuiden. 

Even uitweiden over wie Uncle Dave Macon was, is hier wellicht nodig. Deze man uit Tennessee die leefde van 1870 tot 1952 was banjospeler, zanger, songwriter en comedian en zou in de jaren 20 de eerste ster van de Grand Ole Opry worden. Hij wordt beschouwd als de man die de brug bouwde tussen de 19-eeuwse folk- en vaudevillemuziek en de meer radio- en platengerichte muziek die zou opkomen inde 20e eeuw. Daarmee is hij zeker en vast een pionier van het intussen heel brede genre van de country.

Joachim, opgegroeid in een thuis waar oude muziekstijlen naar waarde worden geschat en gekoesterd, maakte dus een goede keuze voor zijn debuut en vertaalt deze songs bovendien tot moderne klinkende folk-, country- en americananummers. Het is heerlijk luisteren naar het kabbelende Come along buddy, het galopperende Over that round I'm bound to go en het op een heerlijke fiddle drijvende Rabbit in the pea patch. Alle songs op deze plaat klinken uitnodigend en geruststellend, als de soundtrack voor een zondags bezoek aan de grootouders. 

Beluister hieronder het volledige album:

Geen opmerkingen: