28 oktober 2020

PUP


Vier jaar geleden was ik hier enthousiast over The dream is over, het tweede album van PUP. Verwacht op deze EP, This place sucks ass, niet veel anders dan wat ze toen voorschotelden op die plaat. Nog steeds zijn de punkrocksongs aanstekelijk, ligt het tempo hoog en zijn de zes songs stuk voor stuk lappen rammende gitaren en doodgemepte drums waarop met meer enthousiasme dan met zuiverheig gezongen wordt (gelukkig zingen ze niet vals). 

Dat de overigens uitstekende cover van A.M. 180 (van Grandaddy) niet het hoogtepunt is, is een verdienste die deze EP toch die extra stimulans geeft om beluisterd te worden. Anaphylaxis weet immers melodieus de cover naar de kroon te steken. Een andere opmerkelijke song is afsluiter Edmonton, dat nauwelijks iets meer dan een minuut duurt en dus zoveel Stürm und Drang toont dat je het liefst ergens een betoging zou willen gaan leiden.

De reeds genoemde cover geeft het origineel een scherper randje maar blijft tegelijk mooi trouw aan wat Grandaddy erin stopte. En zo is deze EP zeker de moeite waard.

Beluister de EP hieronder:

Geen opmerkingen: