Hij ziet er uit als een verdwaalde druïde, de IJslander Teitur Magnússon. Je weet niet goed wat je mag verwachten van zijn muziek: wordt het eccentrieke, mysterieuze post-rock à la Sigur Rós of een soort psychedelische folk? Verrassend is dat de meeste nummers gewoon knappe, slim geconstrueerde en van een mooi arrangement voorziene popliedjes blijken.
Bara þu had zo van Connan Mockasin of Sufjan Stevens kunnen zijn. Geen idee wat het antwoord op de vraag Hverra manna? is, maar het lijkt me iets leuks want deze song geeft me een blij gevoel. Ook Hringaná heeft datzelfde gevoel, met de speelse intro en het schijnbaar gebruik van eenvoudige Casio-synthesizers uit mijn kindertijd en een blokfluit. Ornamental gaat zelfs nog een stapje verder, met een sample uit een taalcursus Frans tussen spacy aandoende muziek.
Deze IJslander zorgt hier alvast voor één van de opmerkelijkste en meest speelse platen van het jaar en heeft mij extreem nieuwsgierig gemaakt.
Beluister hieronder het volledige album, dat je hier kan kopen op zijn Bandcamp-pagina:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten