Na hun platen in 2003 (Laughter through tears) en 2007 (Oi va voi) verloor ik Oi Va Voi wat uit het oog. In 2009 volgde weliswaar nog Travelling the face of the globe maar blijkbaar heb ik toch niet al te veel gemist want sindsdien bleef het stil rond de Londenaars. En nu is er Memory drop, hun vijfde album (want in 2002 brachten ze blijkbaar ook al Digital folklore uit).
Hun muziek wordt nog steeds gekruid door invloeden uit de klezmer, niet zo verwonderlijk gezien hun Joodse roots. Maar ze overstijgen dat genre ruimschoots en brengen een crossover die al die jaren altijd boeiend heeft geklonken en dat gelukkig nog steeds doet. Eén van de troeven van de band is zeker ook de mooie stem van zangeres Zohara Niddam. Haar stem klinkt een beetje als die van Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers. In tegenstelling tot de Belgische zangeres klinkt ze echter een pak rustiger. Dat hoor je bijvoorbeeld in het prachtige Address unknown of Light in your eyes.
De band klinkt bijzonder volwassen en matuur, ongetwijfeld van gevolg van de lange radiostilte en alles wat de muzikanten intussen gedaan en beleefd hebben. Het maakt van deze plaat een luisterervaring om ten volle van te genieten en het maakt me ook benieuwd hoe goed dit live wel niet allemaal moet klinken.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten