Wie deze blog (al langer) volgt, weet dat ik een boontje heb voor David Eugene Edwards, voormalig zanger van Sixteen Horsepower en van Wovenhand (grasduin hier maar eens door). Ook Alexander Hacke, lid van Einstürzende Neubauten, mag zich beroepen op veel interesse van mijnentwege. Daarvoor volstaat het alle berichten over zijn groep hier nog eens na te lezen. En dus zal je wellicht niet verwonderd zijn dat hun samenwerking op de plaat Risha gespitste oren opleverde hier.
Met Triptych slaagt Edwards erin zijn bezwerende zang mooi te combineren met de drijvende, alle geluiden omvattende muziek die je omarmt als een nevel. Diezelfde combinatie overheerst ook in het licht experimenteler klinkende, repetitieve All in the palm.
Hacke zorgt voor invloeden uit industrial (hoor hoe die gitaren gieren in The tell, dat van Ministry had kunnen zijn), Edwards is zijn eigen post-apocalyptische zelve, de hoeder van muzikale tradities vermengd met religieuze mantra's uit het zuiden van de VS. Hij klinkt als een exorcist, lijkt in Helios zelfs in duet met zichzelf te gaan en verzet alweer eens de muzikale bakens. Zo is die laatsgenoemde song een mystieke ervaring die je luid (met de koptelefoon op bijvoorbeeld) moet ondergaan. Je wordt overspoeld en als bij een doop kom je als herboren boven water. Of wat te denken van het bezwerende Akhal, waarin het duo niet eens zang nodig heeft om je in een muzikale wurggreep te houden. Enkel afsluiter Breathtaker overschrijdt de lijn met wel heel foute new-age en is dus een song waar je best met een grote boog omheen loopt.
Voor de rest is deze plaat een niet eens zo onverwachte samenwerking (beiden leerden elkaar nog beter kennen door hun deelname aan de reünie van Crime And The City Solution) die leidt tot exact wat je van beide heren mag verwachten: een geslaagde versmelting van Neubauten-industrial en religieuze, apocalyptische folk à la Wovenhand.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten