14 juli 2018

Cactusfestival, dag 1


Op de eerste avond van het Cactusfestival hadden mijn lief en ik twee optredens aangestipt. Eerst zouden we onze oude helden van Buffalo Tom zien, die begin dit jaar nog een mooi nieuw album uitbrachten (waarover je hier kan lezen), daarna volgde Lamb, ook al een band die een hele tijd meegaat en garant staat voor enkele van de mooiste songs uit de soundtrack van ons leven.



Buffalo Tom opende meteen krachtig met Summer en Tree house. Doorheen hun set speelden ze af en toe nummers uit de meest recente plaat, Quiet and peace, en het dient gezegd: hun set was slim opgebouwd met de grootste hits én de beste songs uit de nieuwe plaat vooral in de tweede helft ervan, maar ook af en toe al een teasertje zoals I'm allowed voor het beste dat nog moest komen in de eerste sethelft. Het publiek vooraan aan het podium bestond overigens merendeels uit mensen van onze generatie, die dus de hoogdagen van het Bostonse drietal hadden meegemaakt. 
Helemaal openbloeien deed het concert met nieuwere song Roman cars en klassiekers als Sodajerk, Taillights fade, Velvet roof en afsluiter Mineral. Het publiek zong mee uit volle borst, de band toonde zich van zijn vlotste en meest humoristische kant (de kinderen van de bandleden die in het publiek of de frontstage stonden, werden voorgesteld) en de sfeer zat bijzonder goed voor een festivaloptreden zoals festivaloptredens horen te zijn.



Ook de set van Lamb stelde niet teleur. Uiteraard herkenden we Gabriel, What sound en het prachtige Gorecki, nog steeds een dijk van een song. Sorry, mijn lief, dat ik "I found the one / I've waited for" zo hard (en mogelijks vals) meebrulde in je oor...
De tegenstelling tussen de angelieke en rustige stem van Lou Rhodes en de beats (soms zelfs pure drum 'n bass) van haar broer Andy Barlow werkt bijzonder goed: beide extremen vinden elkaar en dat maakt hun optreden niet alleen heel dansbaar maar ook één dat recht naar je hart gaat. 

Verder herkende ik ook As satellites go by uit hun meest recente album, Backspace unwind, toch al uit 2014. Ze speelden ook alvast één nummer uit de nieuwe plaat die ze nog volop aan het opnemen zijn.

Geen opmerkingen: