27 september 2017

Gelezen (104)

Een cultuurgeschiedenis van de wiskunde - Machiel Keestra



Een boeiende kijk in de cultuurgeschiedenis van de wiskunde door Machiel Keestra. Hij toont goed aan met welke moeilijkheden de wiskunde geconfronteerd werd, hoe dat ingebed is in de culturele en maatschappelijk context en welke plaats de wiskunde daarin inneemt. Het is ook een mooi overzicht van hoe de wiskunde zich ontwikkelde, met soms heel verrassende weetjes.


Pensioen - Willem Elsschot


Willem Elsschot beschrijft in dit boek behoorlijk scherp hoe de mentaliteit na de eerste wereldoorlog en de aard van de mens (volgens hem dan toch) leidt tot allerlei misbruiken. Naar verluidt is dit zijn meest scherpe aanklacht en ook de meest expliciete. 


Nachtstad - Arnaldur Indri­ðason



Van de boeken die ik al las van Arnaldur Indriðason bleek dit het taaiste boek te zijn, niet in de zin van moeilijk geschreven, maar het boek dat het meest tijd nodig had om mij mee te slepen in het verhaal. Nochtans blijkt uiteindelijk het verhaal goed opgebouwd te zijn en de speurtocht van de nog jonge agent Erlendur Sveinsson, een vaak terugkerend personage, is intrigerend. In dit verhaal werkt hij nog niet als inspecteur zoals in de andere boeken, het vertelt eerder de aanloop ernaartoe.
Hoewel het boek me dus minder kon bekoren dat de andere van dezelfde auteur, blijft het wel blijk geven van kwaliteiten die in het genre niet altijd evident zijn.



Berichten uit Homs - Jonathan Littell



Eigenlijk zouden Theo Francken en co verplicht dit boek moeten lezen eer ze nog domme uitspraken (mogen) doen over Syrië en vluchtelingen. Dit speelt zich dan nog af begin 2012, toen het verzet tegen Assad nog ontdaan was van etnische en religieuze conflicten en het ergste nog moest komen, de mensen nog hoop hadden en het buitenland zich niet echt mengde in de strijd... Op elke pagina kan je lezen hoe erg en angstwekkend het is om te leven in een stad (Homs) waar je op elk moment in levengevaar bent... Jonathan Littell, vooral bekend van zijn boek De welwillenden, schreef dit boek in de hoedanigheid van journalist voor de Franse krant Le Monde.


Dit zijn de namen - Tommy Wieringa


Tommy Wieringa vervlecht het verhaal van een groep vluchtelingen, die door de steppe trekken in een soort herinterpretatie van de uit de Bijbel gekende exodus, met het persoonlijke verhaal van een politiecommissaris die ontdekt dat hij Joodse roots heeft en zijn nieuwsgierigheid daaromtrent voedt. Die plot, bestaande uit twee delen, wordt meesterlijk opgebouwd en de auteur slaagt erin om in een overigens zeer vlotte en heldere schrijfstijl de lezer mee te voeren in de eigen logica van de personages.

Geen opmerkingen: