Goh, wat een goeie plaat was Heal van Strand Of Oaks. Ik herinner me nog heel goed hoe verzot ik erop was. Wiens geheugen zich minder bezighoudt met wat mij wel of niet behaagt, is er gelukkig ook nog deze blogpost waarin ik het allemaal haarfijn uitlegde. Het album hield de belofte in dat Strand Of Oaks zelfs nog groeimarge had. En dus keek ik heel erg uit naar het nieuwe album, Hard love, dat onlangs verscheen. En kocht ik een kaartje voor zijn optreden (mijn verslag daarvan mag je één van de komende dagen verwachten).
Wat is het dan ook zo jammer dat de opvolger zo hard tegenvalt... Op heel wat songs raakt Timothy Showalter niet verder dan middelmatige rock(ballads) (Salt brothers, On the hill, Cry, Rest of it,...). Vooral de trage nummers zijn duidelijk niet zijn forte. Wel goed zijn Radio kids, een vrolijke meezinger die een beetje aansluit bij het meest toegankelijke van Dinosaur Jr, en Taking acid and talking to my brother, dat twijfelt tussen Buffalo Tom en iets rustigs van de vroege Smashing Pumpkins.
Je kan het volledige album hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten