Een tip vragen aan de eigenaar van de platenwinkel, het loont al eens de moeite. Toen ik vorig weekend naar Consouling ging in Gent, kreeg ik op basis van mijn toch eerder vage vraag deze mooie tip: Here now there then van Dool. Ik mocht al even kort luisteren in de winkel, kocht deze tip (uit alle andere tips die ik kreeg) en heb me dat nog geen moment beklaagd.
Het Nederlandse vijftal maakt occulte metal, al klinkt dat in dit geval vooral als eighties muziek naar mijn smaak. Er hangt inderdaad iets dreigends en donkers over de songs, zoals al meteen blijkt uit de lange opener Vantablack. De band neemt meer dan tien minuten de tijd om deze song zich te laten ontwikkelen. Opvallend (en niet altijd het geval bij metal) is de mooie zangstem van Ryanne van Dorst.
Die opener mag tellen als statement met zijn meer dan 10 minuten, ook de andere songs mogen er zijn. Golden serpents begint als iets van Monster Magnet om zich dan te vervellen tot een heel melodieuze lap eighties rock. Die bijna expliciete muzikale verwijzing naar dat mythisch decennium hoor je ook in In her darkest hour en Oweynagat. En er zijn nog voorbeelden te vinden...
De teksten zijn doordrenkt van een eerder pessimistisch wereldbeeld waarop het altijd wachten is op onheil, op persoonlijk of breder vlak. Vrolijk stemmen ze allerminst. Dat is geen reden natuurlijk om niet van deze plaat te kunnen genieten. Er is immers zoveel goede muziek over lelijke of triestige dingen, soms ligt de schoonheid nog het meest in het kwade, in het lelijke, in het ongeluk,...
Je kan het volledige album hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten