Meer eighties wurm je amper in een nummer dan Managua doet in Near the canal, de opener van de gelijknamige debuut-EP. We horen vleugjes zwoele Cock Robin en gitaren die uitwaaieren zoals ze dat alleen in de jaren tachtig deden. Maar de EP toont dat deze band wel meer muziekjes naar zijn hand weet te zetten.
Managua is een zestal rond Johan Loeckx, die ik nog ken van No Angry Young Man. Over die band, die tijdelijk een pauze inlast, kan je hier meer lezen. Het zijn diens composities, die zich vaak aanschurken tegen een jazzy soort pop, en de stem van Marie Schoovaerts die de kenmerken vormen van hun sound.
Dat jazzy komt het sterkst tot uitdrukking in Tea in Vermont waaraan de gitaar een spaarzame Spaanse toets toevoegt. Net als de overige nummers (op de opener na) klinkt het zestal erg relaxt. Ze brengen je dan ook met gemak in een sfeer van zomerse late avonden, met vrienden in de tuin.
Beluister hieronder de EP. Je kan de band aan het werk zien in café De Hopsack in Antwerpen op 24 juni (tickets hier te koop) en in Goudblommeke In Papier in Brussel op 28 juni (bestel hier je tickets).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten