19 juni 2016
The Monkees
Wie kent I'm a believer niet, die guitige sixties hit van het Amerikaanse antwoord op The Beatles? Diezelfde Monkees, die toen een eigen tv-show hadden, zijn na al die jaren terug op de proppen gekomen met een album, Good times!. Omdat bij zulke gelegenheden de mogelijkheid dat men poen wil scheppen op de kap van pure nostalgie niet gering is, kan/mag/moet men zo'n heel late come-back argwanend en kritisch tegemoet treden.
Wat bij de opener (tevens titelsong) meteen opvalt is dat muzikaal uit hetzelfde vaatje getapt wordt als zo'n vijftig jaar geleden, maar de stemmen van de bandleden klinken uiteraard niet meer zo jeugdig en fris als weleer. Nu waren dat natuurlijk de wezenkenmerken van The Monkees en de opener stemt me dan ook niet zo hoopvol. Het gevoel dat er amper muzikale vooruitgang geboekt is terwijl men het sprankelende, dat tot op vandaag doorklinkt in de oude platen van deze band, kwijtgeraakt is, rechtvaardigt mijn scepsis.
Benader ik dit album echter alsof het een nieuw bandje betrof, dan gebiedt de eerlijkheid me te wijzen op meer dan behoorlijke songs zoals She makes me laugh (geschreven door Rivers Cuomo van Weezer) en Me and Magdalena (van de hand van Ben Gibbard van Death Cab For Cutie). Ze grijpen weliswaar terug naar een sound en vibe uit die intussen al lang vervlogen decennia waarin The Monkees succes kenden doch ze zouden amper misstaan in de back catalogue van -we noemen maar iemand- Crowded House. Toegegeven, het zouden ook bij de Nieuw-Zeelanders nog steeds geen wereldsongs worden. Hun plaatsje op de radio of in je playlist verdienen ze echter wel.
Deze come-back levert een wisselvallige plaat op die twijfelt tussen retro-songs die bijlange niet kunnen tip aan de vroegere hits en goed gemaakte luisterliedjes die per se ondergedompeld moesten worden in eenzelfde retro-bad. Deels werden immers composities voor de groep gemaakt in de jaren zestig, afgewerkt, en deels mocht een keur aan songschrijvers materiaal leveren voor het viertal. Het levert te weinig op om de aanschaf van het album te rechtvaardigen, maar in de huidige iTunes-tijden loont het de moeite eens te grasduinen om de geslaagde nummers eruit te vissen.
Je kan het volledige album hieronder beluisteren:
Labels:
2016,
mening,
muziek,
nieuwe release,
spotify
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten