Drie jaar geleden wist Echo Beatty al vele muzikale harten te veroveren met Tidal motions en dit jaar is er de opvolger Nonetheless die de wereld ingezonden wordt met een missie. Die missie is niet enkel die veroveringstocht verder te zetten, maar veel meer veronderstel ik dat de band troost wil bieden in het woelig jaar dat 2016 al gebleken is. Het papieren zakdoekje volstaat niet en dus biedt het duo dat live tot een drietal vervelt, een zachte boezem om tegen aan te huilen en de lichaamswarmte die als een van wasverzachter doordrenkte handdoek om ons heen geslagen wordt.
Meer nog dan op het debuut sta ik versteld van de hoge kwaliteit die Echo Beatty tentoonspreidt. Soldier on furlough bijvoorbeeld is knap geconstrueerd, vlekkeloos ingespeeld en perfect in evenwicht. De Antwerpenaren weten ook Knots zo mooi en stelselmatig op te bouwen dat vergelijkingen met Teardrop van Massive Attack aan de orde zijn: ook daarin hoor je immers heel goed hoe de verschillende instrumenten samen een groots resultaat opleveren en hoe ze daarin elk op zich hun eigen unieke plaats hebben. Single Hunger hunger combineert ons favoriet alt-country-gevoel (wijdsheid zover het oog, of het oor, reikt) met een radiohitpotentieel dat elke verstandige programmator weet te benutten.
Je kan het volledige album hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten