Dat Mauro Pawlowski een muzikale duizendpoot is en bovendien ook erg productief, is een understatement van het kaliber "de Taliban zijn nog streng in de leer". Met Hitsville Drunks bracht hij net Sincerely average uit, met hulp van Herman Houbrechts (Nemo, The Grooms), Sjoerd Bruil (Sukilove, Broken Glass Heroes, Dez Mona) en Jan Wygers (Creature With The Atom Brain). En ik zeg volmondig dat die titel gelogen is: deze plaat is allesbehalve middelmatig.
Het begint al met het lekker in het oor liggende High culture, dat willekeurige festivalweides kan platspelen. Veel heeft het viertal daar niet voor nodig. Dit is gewoon rock 'n roll zoals die hoort te zijn. Al even passend in het straatje der rock, zij het aanleunend bij de wondere wereld der rockballads, is Don't tell her als balsem voor de ziel. Zoals het rockers betaamt, eindigen ze tijdig.
De Evil Superstars zijn terug van weggeweest, als ik Clean adult fun mag geloven. Luister maar naar hoe "She was a Duran Duran / teenage fan / Her first boyfriend was a smalltown guitar man" gezongen wordt en voel je teruggeslingerd naar die gouden periode van Boogie-children-R-us en Love is okay.
Waar de kwartet misschien wel gelijk in zal krijgen, is dat hun eerlijke muziek weinig zal opvallen in de stroom releases die ons tegenwoordig overspoelen. Albums waarop songs staan die nooit minder dan goed zijn maar die het als single wellicht niet redden zonder veel airplay, daar ken ik er talloze van, en jammer genoeg lijkt ook Sincerely average zich in dat rijtje te gaan voegen. Toch verdienen artiesten die ons onder meer Retro artist, lekker jaren 80, en I was never there, post-grunge om duimen en vingers van af te likken, schenken, beter dan dat.
Kenners verkiezen een pittig streekbiertje boven gewone pils en Hitsville Drunks boven elk middelmatig rockbandje dat zijn "three minutes of fame" beleeft.
Je kan het album hier kopen. Het album is uit bij Starman Records.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten