Voor mij was dit jaar een erg actief muzikaal jaar. Ik reviewde meer dan ooit tevoren albums en concerten, veel meer, én ik interviewde voor het eerst ook artiesten voor Indiestyle (Mathijs van Ansatz Der Maschine, Eric Smout van Democrazy -toegegeven, dat is geen artiest, maar een concertorganisator-, Helder, Gertjan aka Douglas Firs en Vincent van Everyman). Ik organiseerde in het huis waar ik sinds vorig jaar woon, enkele huisconcerten (J. Keens Balloon Flight, Flirty Faces, Sue Me Charlie en Unlock Dialogue) en ik heb de smaak te pakken... Mijn gitaar gordde ik veel te weinig om, mijn zoon kreeg een basic (érg basic) drumstel voor zijn verjaardag.
Veel goeie platen beluisterde ik veel te weinig (en dat verklaart voor onder meer Jack White, Bat For Lashes, Cat Power, Sigur Ros, Alt-J, Bruce Springsteen, Beach House, Two Gallants, The Tallest Man On Earth, Ry Cooder en Godspeed You! Black Emperor -die in vele eindejaarslijstjes terug komen- wellicht mee waarom ze niet in mijn top 30 voorkomen). Ik zette de lijn om naar meer roots-getinte muziek te luisteren verder, al passeerden er ook weer enkele "hardere" albums (Amenra's Mass V en Unsane's Wreck b.v.) waar ik met plezier naar heb geluisterd. Ook écht rustige muziek (A Winged Victory For The Sullen zag ik live, Nils Frahm leerde ik kennen via Nachtbraker en ik ben erg blij met de digitale aanschaf van ...and darkness came) maakte me blij dit jaar. En zo was het toch vooral genieten, ook al omdat ik intussen steeds beter leer weg te blijven van muziek die me niet boeit...
Maar without further ado is hier het eerste deel van mijn top 30 van albums uit 2012:
30. Standing at the sky's edge - Richard Hawley
Het was erg jammer dat ik niet naar het concert mocht dat Richard Hawley gaf in Brussel, want nadat Nachtbraker (alweer hij...) me dit leerde kennen, bleef ik genieten van dit uitstekend album.
29. The bony king of nowhere - The Bony King Of Nowhere
Mijn review lees je hier. The Bony King Of Nowhere wordt niet met elke plaat beter (ik hou er meer van als hij zoals bij de vorige plaat met een hele band muziek maakt), maar slechter is het toch ook niet...
28. www.itstartshear.com - Peter Broderick
Peter Broderick waagde zich aan een project. Dat is bij muzikanten vaak een hachelijke en risicovolle onderneming, en al bij al breng Broderick het er lang niet slecht vanaf (zoals je ook al hier kon lezen)
27. I predict a graceful expulsion - Cold Specks
Het concert van Cold Specks in de Botanique was prachtig (#10 in mijn concertlijst van 2012) en deze jonge Engelse vrouw heeft een stem waar vele zangeressen (terecht) jaloers op zouden zijn. Het album bleek de beluistering nà het concert aan te kunnen, en staat nog steeds mooi overeind.
26. The diver - Led Er Est
Het platenlabel Sacred Bones Records was een ontdekking voor mij dit jaar. Ze kiezen voor een herkenbare vormgeving op de albums die ze uitbrengen, en ik genoot met name vooral van The horror van Pop. 1280, Open your heart van The Men en dit album van Led Er Est. Ze toerden ook in Europa, maar ik slaagde er niet in één van hun concerten te zien. Ik hoop alvast dat het in 2013 wél eens lukt...
25. Songs about ninjas - Everyman
Vincent is het soort bescheiden muzikant dat te weinig ambitie heeft om het succes te krijgen dat hij verdient, naar mijn bescheiden mening. Zijn debuutalbum gaf ik zonder aarzelen 4/5 op Indiestyle (de recensie lees je ook hier) en ik kijk nu al uit naar het concert dat hij volgend jaar bij mij thuis komt geven...
24. The birds fly low - Creature With The Atom Brain
Hoewel ik al vertrouwd was met Creature With The Atom Brain, wist hun album mij toch aangenaam te verrassen (zie hier).
23. The something rain - Tindersticks
Tindersticks kan natuurlijk maar zelden iets fout doen in mijn ogen, maar dat alleen volstaat niet om bij de beste albums gerangschikt te worden. Vooral in de eerste helft van het jaar luisterde ik vaak naar dit alweer mooie album (waarover ik ook al dit schreef)
22. Reservoirs - ME
Zonder twijfel is dit het mooist voorgegeven album dat ik dit jaar besprak, en gelukkig was ook de muziek erg aangenaam en goed. Minco Eggersman, de man achter ME, nam het album op in een vuurtoren (wat me altijd een beetje doet denken aan de roman Lighthousekeeping van Jeanette Winterson).
21. Django Django - Django Django
Nog niet zo heel lang geleden werd ik betoverd door Vampire Weekend, en dit jaar passeerde een band die hetzelfde doet, maar nog tien keer beter: Django Django. Ze stonden borg voor één van de fijnste singles van dit jaar, en hun hele album is het beluisteren meer dan waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten