Het meten van de wereld - Daniel Kehlmann
Net als in Tijl is Daniel Kehlmann er ook in dit eerder boek van zijn hand in geslaagd de geschiedenis zo prachtig te verhalen dat je werkelijk meegesleept wordt. Dit keer bevinden we ons in het 19e eeuwse Duitsland (het verhaal begint eigenlijk nog in de eeuw ervoor) en volgen we de elkaar kruisende levenslopen van de grote wiskundige (maar ook op andere terreinen beslagen wetenschapper) Friedrich Gauss en de ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt. Beiden houden zich bezig met het meten van de wereld (vandaar de titel van het boek), de één door naar de Nieuwe Wereld af te reizen (en later ook naar het uitgestrekte Russische Rijk) en de ander door met zijn verstand en metingen thuis in Duitsland zich bezig te houden met de grote vraagstukken van de wetenschap toen. Beiden zijn ze hun tijd ver vooruit en leveren ze enorm belangrijke bijdragen aan de wetenschap. Maar de auteur heeft ook oog voor hun gevoelsleven waardoor je de personages leert kennen en met hen meeleeft. Bovendien doet hij dat alles in zo'n mooie vertelstijl dat je als lezer door het boek vliegt...
Waar ik nu ben - Jhumpa Lahiri
De korte verhaaltjes die Jhumpa Lahiri in dit boek samenbrengt, zijn schetsen: schetsen van een alleenstaande vrouw in Italië maar evenzeer schetsen van het leven aldaar, van de mensen rondom haar, van zowel dingen rond haar als wat haar beweegt en wat in haar leeft. Ze herhaalt zich niet nodeloos in die verhaaltjes, hoewel ze er wel over waakt dat de samenhangt groot genoeg is om toch als één boek beleefd te worden, en toch had ik moeite met verderlezen op sommige momenten omdat het me allemaal zo vrijblijvend en zo laconiek leek. Soms werd ik er weinig door gegrepen, dan beterde dat weer. Na enkele boeken achter de rug te hebben met een langer, uitgewerkt verhaal, was dit een beetje minder aansprekend, al was het zeker niet slecht.
Zwarte schuur - Oek De Jong
Toegegeven, ik had aanvankelijk wat moeite om een goed leesritme te vinden bij dit boek van Oek De Jong, hoewel het verhaal me wel vrij snel wist te grijpen. Maar gelukkig beterde dat na een tijd en groeide Zwarte schuur zo uit tot een prachtig boek dat niet alleen het verhaal vertelt van het (door de pers onthulde) geheim van de schilder Maris Coppoolse, maar ook over Zeeuws-Vlaanderen, over de tegenstelling tussen stad en platteland, over liefde bij mensen die al wat ouder worden, over demonen uit je jeugd meedragen en trachten te bedwingen, over sex en de vele betekenissen die het voor iemand kan krijgen,... Dit is een verhaal over het leven, aan de hand van een leven dat veraf lijkt te staan van de meeste lezers en toch dichtbij komt omdat ondanks de specifieke details ervan er de hele tijd een universaliteit voor ons, Nederlanders en Vlamingen, in huist die je niet onberoerd laat.
Huishouden - Jenny Erpenbeck
Jenny Erpenbeck weet op een originele en zelfs poëtische manier verhalen te vertellen rond een huis aan een meer, niet zo ver van Berlijn, gedurende meer dan honderd jaar. De verhalen over de bewoners met tussendoor steeds terugkerend het verhaal van de enige constante bewoner, de tuinman, weven zich prachtig rond een huis en vertellen zo op een erg vindingrijke manier over de geschiedenis van (Oost-)Duitsland, van het eind van de negentiende eeuw tot na de hereniging van Duitsland.
Toch miste ik soms wat pit in dit boek, sommige verhalen bleken taaier dan gedacht en het terugkerend motief van de tuinman werkt niet altijd even goed. Maar het is wel heel mooi geschreven en de details uit de geschiedenis zijn zo sprekend gekozen dat ze het verhaal echt wel tot leven brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten