Omdat de kou ons dit jaar wel heel plots overviel (eerst duurt de zomer tot eind oktober en dan is er ineens bijna vrieskou en smeltende sneeuw), gaan we ons -zoals altijd op het einde van de maand- verwarmen aan de door mij gekozen twintig parels. Dit zijn ze:
- Zion's blood - Lee "Scratch" Perry: we starten met wat dub van de grootmeester zelve
- Keep their heads ringin' - Dr. Dre: Dr. Dre is dan weer de grootmeester van de westcoast hiphop. Lekker relaxt dit nummer
- Where the hood at - DMX: nog meer vroege hiphop, lekker opzwepend
- For heavens sake - Wu-Tang Clan: maar dit is toch de band die de hoogste toppen scheert, het collectief met zoveel getalenteerde mensen dat elk van hen al een discografie heeft om fier op te zijn...
- Bonfire - Knife Party: Knife Party leerde ik eerder deze maand kennen van hun bijdrage aan het nieuwe album van Tom Morello en uit hun eigen oeuvre is deze met dub doorspekte song zeker de moeite waard
- Smoke bomb - Datsik featuring Snoop Dogg: dit huwelijk tussen hiphop en dubstep klinkt dan weer erg geslaagd
- Make it bun dem - Skrillex featuring Damian Marley: dubstep past ook goed samen met reggae, zo blijkt
- 20th century boy - T-Rex: een beetje bruusk, wellicht, deze overgang naar een rockklassieker uit de jaren zeventig
- Well did you evah! - Iggy Pop and Debbie Harry: dit liedje ken ik uit de compilatie Red, hot + blue met covers van door Cole Porter geschreven nummers en het kon me toen al meteen bekoren
- I let love in - Nick Cave And The Bad Seeds: uiteraard hou ik van zowat alles wat Nick Cave ooit maakte, maar wat ik zo geniaal vind in deze song is die ene (halve) zin: "Despair and deception, love's ugly twins"
- When the generals talk - Midnight Oil: ooit vond ik in de bib, ten tijde van hun doorbraaksingle Beds are burning, een oudere plaat van Midnight Oil. Ik leende ze uit en er bleken best ook wel interessante songs op te staan. Dit is de opener van dat album, Red sails in the sunset, een plaat die ook jouw oor waard is
- Great southern land - Icehouse: ook deze, minder bekende, Australische band verdient het om af en toe uit de vergetelheid opgevist te worden
- Boys in town - Divinyls: met I touch myself hadden ze een dikke hit te pakken maar ook dit nummer is een heel aangename song, met dat typische jaren tachtig geluid
- Opus 21 - Dustin O'Halloran: op Piano solos vol. 2, de plaat waarmee ik Dustin O'Halloran leerde kennen, brengt de Amerikaan elf prachtige songs met enkel piano. Dat klinkt misschien wat saai maar is het allerminst
- Iconography - Max Richter: sinds enkele jaren is Max Richter toegevoegd aan mijn lijstje favoriete hedendaagse componisten
- Mama (nowo homme hon) - Flip Kowlier: ik plaatste nog maar pas een retro review van zijn solodebuut (Ocharme ik) maar wou jullie dit vrolijk deuntje toch ook niet onthouden
- Owl - She Keeps Bees: toevallig stootte ik op dit toffe duo uit New York dat blues rock brengt
- Sometimes - My Bloody Valentine: My Bloody Valentine zijn dan weer één van de pioniers van de shoegaze
- Let me get there - Hope Sandoval And The Warm Inventions featuring Kurt Vile: deze samenwerking leidt tot een warme song, ideaal om te koesteren in deze koude dagen
- Stairs - Emily Jane White: ten slotte breng ik graag Emily Jane White nog eens ten tonele, wiens plaat Victorian America, me tot op vandaag weer helemaal in zijn ban krijgt bij elke beluistering
Geen opmerkingen:
Een reactie posten