Bijna was ze eind vorig jaar gestorven. Loretta Lynn kreeg toen een beroerte. Intussen zou het beter gaan met haar en de vorig jaar geplande release van haar eenenveertigste (!) plaat werd uitgesteld maar intussen kunnen we het album dus wel beluisteren.
De zangeres volg ik sinds Jack White meewerkte aan haar album Van Lear rose in 2004. En ik kan de nieuwe plaat best pruimen. Opener en titelsong Wouldn't it be great laat een countryzangeres horen diede kracht van haar stem goed kent en ten volle benut. Ook in het slepende I'm dying for someone to live for hoor je dat de wenende gitaar perfect past bij haar getaande stem.
Als het tempo omhoog gaat, zoals in Ruby's stool of zelfs Don't come home a drinkin', klinkt ze onweerstaanbaar en zou ik zelfs bijna in line dancing uitbreken. Bijna hé, er zijn grenzen... Verdere hoogtepunten zijn zeker het godvruchtige God makes no mistakes, dat nogmaals de verwevenheid van religiositeit en country bewijst, en afsluiter Coal miner's daughter, op zijn beurt weer de perfecte illustratie van de vaardigheid verhalen te vertellen die de grootmeesters van het genre bezitten.
Net als wijn lijkt Loretta Lynn met de jaren beter te worden. Wij wensen haar dan ook nog een lang leven toe, met af en toe nog eens een plaat.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten