26 maart 2018

Gelezen (113)

De mooie dingen - Virginie Despentes


In dit boek maken we alweer kennis met de harde, cynische, egoïstische, materialistische, nihilistische, utilitaire wereld waarin Virginie Despentes haar personages wel vaker laat rondlopen. Pauline en Claudine zijn tweelingzussen, erg verschillend nochtans, al blijkt dat minder zo te zijn dan zijzelf (en iedereen) dachten. Wanneer Claudine sterft, zet Pauline het "eenmalige" van plaats verwisselen voort en gaat ze, met een duidelijk doel voor ogen, het leven leiden van haar zus om datgene wat ze meent dat haar toekomt (en niet haar zus) toe te kunnen eigenen. Net als in Baise-moi blijkt het hoofdpersonage niets ontziend in haar nihilisme en is ze erg hedonistisch ingesteld, bij momenten nog meer dan een Houellebecq-personage (en dat wil wat zeggen!). Toch laat Despentes in tegenstelling tot in Baise-moi hier toch enige nuancering toe door af en toe wat emotie toe te laten bij haar personage. Dat verhoogt de dramatiek enkel meer. Het bedrog dat de basis vormt voor dit boek, valt niet meer af te schudden en is zelf niets ontziend in zijn destructiviteit. De hier nu wel aanwezige emotie verlicht de hopeloosheid en het determinisme van de (zelf)vernietiging niet. Hier word je niet vrolijk van...

First love - Gwendoline Riley


In weerwil van de titel is First love van Gwendoline Riley geen romantisch boek over een eerste liefde, maar eerder een pijnlijk en rauw relaas van een relatie die emotioneel vooral heel peuter/kleuterachtig blijft. We maken kennis met de schrijfster Neve die getrouwd is met Edwyn, de eerste man met wie ze samenwoont. Deze Edwyn manipuleert haar, reageert als een sociaal-emotioneel zeer immatuur kind en doet dit zo pijnlijk dat je niet naast de parallellen van onmogelijke liefdes die Neve heeft gekend als kind, kan kijken. Maar toch is er meer aan de hand dan je op het eerste zicht zou denken: de relaties met haar moeder en met haar vader mogen dan geen toonbeeld zijn van zorgende ouder-kindrelaties, er is een heel bittere eigenaardigheid in de relatie die ze aangaat met Edwyn waardoor ze zijn emotionele manipulatie indien niet ondergaat, toch telkens weer blijft accepteren en er excuses voor blijft vinden. Deze zeer ongezonde relatie geeft de lezer een heel naar gevoel en het is zoals bij horrorfilms waarin je wil schreeuwen "nee, niet achter die deur!" maar het personage hoort je niet...

Geen opmerkingen: