01 maart 2018

Gelezen (111)

Absalom, absalom! - William Faulkner


William Faulkner is één van die Amerikaanse schrijvers die zo treffend het Zuiden van de VS beschreef, alsook de psychologie van de mensen die er woonden. Het leverde hem in 1949 dan ook de Nobelprijs Literatuur op. 
In dit boek, zijn beroemdste, vertelt hij een familiegeschiedenis tegen de achtergrond van de Amerikaanse burgeroorlog en de heersende ideeën over rassen. Het levert een boeiende inkijk op in hoe men in het Zuiden aankeek tegen de noorderlingen die de slavernij willen afschaffen en tegenover moderne ideeën over rassengelijkheid (al zijn die hier nog maar heel erg in de kiem aanwezig natuurlijk). Het is een groots opgezette roman die niet altijd even makkelijk leest maar die moeite meer dan waard is.

Saturdays kinderen - Ayesha Harruna Attah

 
Ayesha Harruna Attah schreef een heel onderhoudend boek waarin enkele verhaallijnen, telkens verteld vanuit het perspectief van een ander personage, mooi samenkomen. Het leest ook voor niet-Afrikanen lekker herkenbaar ondanks de duidelijke couleur locale. Al bij al komen vrij universele thema's aan bod (opgroeien, liefde, het huwelijk,...) naast thema's die te maken hebben met leven in een (voormalige) dictatuur. Dit was best een interessant en leuk boek.

Het sprongbeen - Albertine Sarrazin



Albertine Sarrazin beschrijft in dit boek de vlucht van een minderjarig (volgens de toenmalige wet toch) meisje uit de jeugdgevangenis. Ze ontmoet een man die als een rode draad door haar leven, op diverse onderduikadressen, blijft opduiken. We lezen vooral het verhaal van een meisje op de vlucht voor zichzelf.


Brick lane - Monica Ali




In dit boek beschrijft Monica Ali het leven van een in Bangladesh geboren vrouw die uitgehuwelijkt wordt aan een man in Londen. Vooral in het eerste boek valt op hoe goed ze erin slaagt de vrouw neer te zetten als heel erg gelijkend op elke jonge vrouw met ambities in het leven, verwachtingen, wensen en verlangens, ondanks de verschillende culturele achtergrond. Dat is lang niet evident (meer) in een maatschappij die toen al en nu nog steeds polariseert. Monica Ali slaagt erin een zeer menselijk portret neer te zetten en het boek was dan ook een bijzonder mooie leeservaring.

Geen opmerkingen: