Ter gelegenheid van de dekenijfeesten in Gentbrugge trad gisterenavond in de Bombardon Boer Stef and The Preacher Men op, een Antwerps-Nederlands bluegrassvijftal dat al eens eerder in het gezellige café optrad. Toen had ik hun show echter moeten missen, dus haastte ik me deze keer om er wel tijdig te geraken en bovendien een mooi zitje in de krappe ruimte op de "mansarde" te bemachtigen.
Gezelligheid is troef bij deze mannen, die merendeels eigen composities brachten en daar af en toe eens een covertje tussen zwierden. Hoogtepunten in de set waren Help yourself, Do wrong right, een erg overtuigend Jesse James, Hell, Way down in Deadwood (dat de duivel terugstuurt naar waar hij vandaan komt) en Driving nails in my coffin. Oh girl kan op heel wat goedkeurend geknik van de mannen in de zaal rekenen en we worden getrakteerd op een verrassende cover van Love and pride (van King). Eerder al werden Hackensaw Boys al passend geëerd met een versie van Sun's work undone. Enkel wanneer de gitarist de zang overneemt in Best of all possible worlds verdrinkt het geluid van de vocals en blijkt het nummer ook het minst sterke uit hun oeuvre.
Nog eenmaal komen de bandleden terug voor een bisnummer in het intussen stomend warme cafézaaltje en geven ze nog eens van katoen met Pistol packin' mama.
Setlist:
- Coo-coo bird
- Lonesome wind blues
- Re-union
- Help yourself
- On the lonesome wind
- Do wrong right
- Jesse James
- Sun's work undone (Hackensaw Boys cover)
- I ain't broke
- Hell
- Way down in Deadwood
- Love and pride (King cover)
- Best of all possible worlds
- Driving nails in my coffin
- Oh girl
- They call that religion
- Pistol packin' mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten