De Italianen van Sixth Minor steken hun liefde voor postrock en dubstep, twee genres die zelden dezelfde fans aanspreken, niet onder stoelen of banken. Hun acht nummers tellende album probeert beiden met elkaar te verzoenen en bij zulke gedurfde pogingen houden wij al eens ons hart vast. Onterecht, zo blijkt, want al bij al brengt het duo het er goed vanaf.
In openingssong Eser wordt drum-’n-bass als een spervuur van mitrailleurschoten gelost op een voor de rest niet erg originele postrock soundscape. Daarmee begint hun poging ons te overtuigen met deze debuutplaat nog niet meteen schitterend. Gelukkig blijkt Blackwood, dat stevige gitaarpartijen meekrijgt, wel uit het goede hout gesneden. De opbouw is slim, de drums worden met precisie ingezet en de bassen domineren niet maar onderwerpen zich aan wat het geheel vraagt. Frozen neemt niet alleen meer tijd om tot een conclusie te komen, ook wij hadden wat langer nodig om ons te laten innemen. Opnieuw getuigt de compositie van verstandige keuzes waarbij de elementen vakkundig gemetst werden en het resultaat meer is dan de som der afzonderlijke delen. Etif zet zwaar in op gitaren die niet zouden misstaan in een nu-metalomgeving en het erg korte Last day on earth is vooral bedoeld als inleiding, zij het nogal contrasterend, voor Hexagone. Het laatstgenoemde lied beschouwen we hier stilaan als het hoogtepunt van wat de Napolitanen ons voorschotelen. Kracht wordt gepuurd uit agressieve dubstep en de sample van de Amerikaanse vrouwenstem roept grootsteedse chaos op. Het abrupte einde verrast. Over Greyhues weten we niet goed wat te denken: het is een erg ongelijkmatig nummer met echt wel goede ideeën maar het duurt te lang en de pudding dreigt soms in te zakken. Drieënhalve minuut voor Outro dat inderdaad niet veel meer is dan de titel laat uitschijnen, is veel te lang.
Renato Longobardi en Andrea Gallo laten ons zo achter met het gevoel dat ze over het algemeen een mooie mix hebben weten te breien van genres die we niet meteen in elkaars armen zagen vallen. Hier en daar lost een steek wat makkelijk doch de trui die gepresenteerd wordt, zal ons als het frisser wordt na een lange zomernacht voldoende warmte bieden.
Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.
Beluister hieronder het album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten