Intussen is het wel duidelijk dat alle drukke bezigheden van de afgelopen maanden (waaronder het afwerken van het afstudeerproject voor de banaba-opleiding die ik volg) mijn tempo om het volledige werk van Bob Dylan te verkennen, ernstig vertraagd hebben. En ik koester niet langer de illusie dat ik aan één jaar voldoende zal hebben om alle albums tot mij te nemen. Dan duurt het maar langer, maar ik ga in ieder geval niet proberen om alles nu sneller af te haspelen. Al zal het tempo normaliter terug wat de hoogte ingaan de komende maanden.
I'll be your baby tonight, de afsluiter van het vorige album (John Wesley Harding), gaf al een hint van wat te verwachten viel en met Nashville skyline gaat Bob Dylan helemaal de weg op van de country. In opener Girl from the north country is het onder meer Johnny Cash die een handje komt toesteken. En meteen is de (lichte) teleurstelling na de vorige plaat weggespoeld, want wat is dit een heerlijke song!
Het vat country wordt nog meer opengetrokken met Nashville skyline rag, waarin ook wat swingjazz te revue passeert en zo een heerlijk instrumentaal nummer oplevert. To be alone with you duurt weliswaar slechts 2 minuten, maar die vliegen nog veel sneller voorbij omdat de vaart er goed in zit. I threw it all away laat het tempo dan weer zakken en vind ik wat minder geslaagd. Een slechte song is het zeker niet, maar het klinkt toch iets teveel als dertien in een dozijn. Gelukkig is er het opgewektere Peggy Day, dat muzikaal nog steeds niet veel om het lijf lijkt te hebben maar vrolijk genoeg klinkt om ons humeur instant te verbeteren.
Wat totnogtoe het meest is opgevallen aan deze plaat is dat de typische nasale zangstem van Dylan plaatsgemaakt heeft voor een heel andere klank. Lay, lady, lay is een dipje vooraleer we alweer een enthousiaste Dylan horen in One more night. Het is misschien wat voorbarig maar de uptempo nummers lijken voorlopig de hoogtepunten te vormen (op de albumopener na dan).
Tell me that it isn't true is me bekend, al kan ik niet zo gauw bedenken wiens cover ik dan wel al voorheen hoorde. Hoewel behoorlijk lichtvoetig is het voor mij één van de hoogtepunten van deze plaat. Ook Country pie doet niet moeilijk.Vreemd genoeg wordt het al snel afgebroken door een onverwachte fade out. Tonight I'll be staying here with you tot slot klinkt weer een pak serieuzer en herinnert me aan de songs van Rodriguez zoals ik die leerde kennen uit de documentaire Searching for sugar man.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten