Net als de avond ervoor met Douglas Firs, stond ook deze avond vooral in het teken van één optreden. De Canadees Ben Caplan, die ik vorig jaar een huisconcert zag geven in Middelburg, zakte immers af naar Gent, en zo een kans konden we niet laten liggen.
Na wat rondgekuierd te hebben door de stad en zelfs even het Sint-Veerleplein aangedaan te hebben, verzamelden we met een voor dit uur aanzienlijk aantal mensen voor het grote podium bij Sint-Jacobs. Aanvankelijk was er nog enige teleurstelling om te merken dat Caplan zijn Casual Smokers (zijn begeleidingsband) niet had meegebracht. Achteraf kan ik alleen maar vaststellen dat nét daarom ik dit concert nog indrukwekkender vind dan dat in Middelburg. Want deze man heeft een klok van een stem, opzwepende nummers (die zo ongeveer wel allemaal "ladadada" bevatten) die zich aanschurken tegen zeemansliederen en walsen en tonnen humor waarmee hij zelfs het meest weerbarstige publiek nog mee zou krijgen. Hij begeleidde zichzelf, wisselend tussen gitaar en piano, leek en klonk oprecht gelukkig hier te staan en kreeg gaandeweg het hele plein enthousiast. Eindigen deed hij dan ook met een magistraal ingeleid en samen uitbundig meegezongen Conduit.
Rest ons nog één tip: als u ooit ziet dat Ben Caplan bij u in de buurt optreedt, aarzel niet en ga erheen. U zal het zich niet beklagen.
(foto's: Elke Ramon)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten