Het nieuws dat de retributies die gemeenten voor foutparkeren mochten innen, mogelijks onwettig waren vanwege een fout in hoe de wet tot stand kwam, leidt eens te meer op allerlei fora tot een gescheld op de overheid en het bejubelen van de man die zijn parkeerretributie betwistte. De man heeft niet betwist dat hij in fout was, maar hij argumenteert dat de gemeente het recht niet had hem daarvoor te bestraffen omdat de federale wet daarover eigenlijk geen juiste wettelijke basis had. Hij laat zich dus vrijpleiten omwille van een procedurefout.
Velen van diegenen die nu die man toejuichen en de overheid beschimpen, zijn dezelfden (zo veronderstel ik toch redelijkerwijze) die wanneer in de rechtbank een man vrijgesproken wordt op basis van procedurefouten, diens advocaten aanvallen op diezelfde fora, het schandalig vinden dat een "bewezen" en niet-gecontesteerd misdrijf niet bestraft wordt en die (uiteraard) alweer vinden dat de wetgever in de fout gegaan is door toe te laten dat men vrijspraak krijgt wanneer de procedure niet gevolgd werd.
Dat diezelfde procedures nét uw en iedereens rechtszekerheid betekenen en dus cruciaal zijn in een rechtsstaat en het verschil maken met een dictatoriaal regime, ontgaat hen dan meestal. Maar wanneer het gaat over het (auto)verkeer, dan vindt men ineens dat procedurefouten ontdekken een heldendaad is, want o, raak niet aan de automobilist, de zogenaamde "melkkoe" van de staat...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten