Mensen zijn gemaakt van dun papier - Jonas Winterland
Deze week kocht ik, nadat ik er al veel goeds over gehoord had, (eindelijk) het debuutalbum van Jonas Winterland. Deze 30-jarige Leuvenaar (oorspronkelijk uit West-Vlaanderen) maakte 10 mooie luisterliedjes, die erg dicht aanschurken bij wat ik "traditionele kleinkunst" zou durven noemen. Ik vind b.v. de klank nogal klinken als de kleinkunstplaten uit de jaren '70 (niet dat ik zoveel van kleinkunst ken, overigens). Het titelnummer is alvast een erg mooi nummer, waar nu ook een single van gemaakt werd, met bijhorende clip.
Je kan het album Mensen zijn gemaakt van dun papier hier kopen.
Lyrics:
het is niet dat ze alleen is
daarvan heeft ze weinig last
maar ze voelt zich opgesloten in een leven
dat haar niet genoeg verrast
in haar spiegel woont een meisje
veel te mager, veel te broos
om de schimmen te verjagen
als de lichten zijn gedoofd
en ik kijk naar hoe ze zucht
alsof ze elk moment kan scheuren
en ik hou haar vast
want daarom ben ik hier
als ik kijk naar hoe ze zucht
denk ik telkens weer hetzelfde
mensen zijn gemaakt van dun papier
geen idee waar ze bleef stilstaan
of welke trein ze heeft gemist
ze dacht lange tijd dat alles wel zou komen
misschien heeft ze zich vergist
en ik kijk naar hoe ze zucht
alsof ze elk moment kan scheuren
en ik hou haar vast
want daarom ben ik hier
en als ik kijk naar hoe ze zucht
denk ik telkens weer hetzelfde
mensen zijn gemaakt van dun papier
mensen zijn gemaakt van dun papier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten