Van hetzelfde label dat ons ook al Nu Nog Even Niet schonk (voor de recensie daarvan verwijs ik u naar hier), kregen we het album toegezonden dat Mark Mulholland en Craig Ward samen maakten: Waiting for the storm.
Mark Mulholland is een singer-songwriter die al enkele decennia muziek maakt, solo of in bands als Two Dollar Bash en Black Affronted. Craig Ward kennen we nog van toen hij deel uitmaakte van dEUS (voor In a bar, under the sea en The ideal crash). Hij maakte ook nog deel uit van andere Vlaamse bands zoals Kiss My Jazz en tegenwoordig ook True Bypass (met Chantal Acda, van Sleepingdog en Nu Nog Even Niet).
Samen maken ze in ieder geval een echte singer-songwriter(s)plaat, waarop het gitaarspel een prominente plaats inneemt. Daarnaast is hun samenzang een even grote troef. Die geeft heel wat meer diepgang aan een rustig nummer als Icy shivers of All the doors are open.
Het door Frankétienne voorgedragen Les belles promesses is een buitenbeentje op deze plaat, niet enkel omdat het in het Frans en het Haïtiaans Creools is, maar ook omdat het muzikaal toch wel verschilt van de rest van de plaat.Ook opvallend is het aan Robbie Robertson herinnerende A strange place en het instrumentale The six o'clock whistle.
Dit album verdient een plaatsje in uw collectie, tusssen andere singer-songwriters. Weliswaar is dit weinig vernieuwend en allerminst opvallend, maar wij zeggen nooit nee tegen eenvoudige, mooie liedjes.
Beluister hieronder alvast enkele nummers :
Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten