Eigenlijk heb ik weinig met Jacques Brel (en met Frans chanson in het algemeen). Ik ga niet betwisten dat de man prachtige liedjes heeft geschreven en een rasartiest was. Het is gewoon zo dat ik er nog nooit echt naar geluisterd heb, omdat hij me maar matig kan boeien.
Het was dus vooral doordat ik Gert Torck persoonlijk ken, dat ik afzakte naar het podium bij Sint-Jacobs, waar Timur und seine Mannschaft samen met Hannelore Muyllaert en Gert Torck een voorproefje gaf van de show die ze later dit jaar nog eens overdoen in de Vooruit: Sois Brel et tais-toi. Bedoeling is om met die show geld in te zamelen voor de restauratie van de zeilboot van Jacques Brel.
De liedjes werden bewerkt en gezongen in een mengeling van Oostvlaams en Frans (vooral Hannelore Muyllaert zong vaak de originele teksten in het Frans), en werden met veel zwier gebracht. Het werkte zo aanstekelijk, en de band en de zangers bewezen dat de songs op zich erg goed in elkaar steken, zodat ik alsnog overtuigd raakte van het oeuvre van Brel. Nu, met de rustige ballads die erg dicht aanleunen bij het Franse chanson zoals ik eigenlijk niet graag hoor, blijf ik wat moeite hebben, maar er waren genoeg liederen die me wel wisten te raken. En de bewerking van Le port d'Amsterdam tot De haven van Gent was subliem en een erg mooie, overtuigende afsluiter.
En zo brachten ze me een stapje dichter bij het ontdekken van Brel, van wie ik toch wel echt eens wat CD's moet uitlenen uit de bib...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten