Nog nooit heb ik op een fuif iemand horen uitroepen "ah, eindelijk: de luit!" en nog nooit heeft een mainstreamartiest gedacht dat hij of zij nog enkele duizenden exemplaren van zijn topalbum meer zou kunnen verkopen als hij er maar ergens het geluid van dit wonderlijke instrument prominent een plaats op gaf. En, eerlijk gezegd, dat is een beetje jammer want muziek zou niet enkel mogen draaien om floorfillers en gouden platen. En af en toe, zo een paar keer per jaar, zou je als muziekliefhebber verrast moeten kunnen worden door prachtige composities die de luit de plaats geven die het instrument verdient.
Gelukkig ken ik iemand die al heel lang zijn liefde voor luit luid rondbazuint middels platen die, sinds ik hem ontdekte, telkens weer weten te bekoren. De in Brooklyn wonende Nederlander Jozef van Wissem heb ik op deze blog al meermaals aangeprezen en dat zal ik ook bij de release van zijn nieuwste plaat, Ex mortis, niet nalaten. Al word ik beschouwd als een roepende in de woestijn, roepen zal ik!
Absoluut hoogtepunt op deze plaat is het duet met Jarboe, bekend van Swans. Vox populi vox dei combineert de lieflijkheid van de muziek van Jozef van Wissem met het afwisselend lugubere en bovenaardse van de zang van Jarboe. De tegenstelling uit de titel wordt opgeroepen door lage stemmen en een soort hogere stem uit de hemel, maar dan wel één die niet engelachtig klinkt. Hoe vaak je deze song ook beluistert, intrigerend en fascinerend blijft hij.
Dat geldt zeker ook voor nummers als Gnosis (dat zowaar modern klinkt door de evocatie van een beat eronder) en Consume the sacrifice waarin percussie de ruimte voor de luit afbakent. Zoals wel vaker weet Jozef van Wissem een orgelpunt te plaatsen met het zware, droefgeestige You are in me and I am in you eternally.
Beluister hieronder het volledige album, dat je hier kan kopen bij Consouling:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten