Het probleem met postuum uitgebrachte albums is vaak dat het meer als geldklopperij klinkt dan als een goed album, een verzameling soms zelfs onafgewerkte songs die nog ergens in een studio lagen te wachten en die de artiest zelf nooit in deze vorm had uitgebracht bij leven. Gelukkig zijn er ook uitzonderingen en hoor je af en toe eens een plaat die de kwaliteit van de rest van het oeuvre benadert of evenaart waardoor ze niet mag ontbreken in je collectie van die artiest.
Tot die categorie hoort Thanks for the dance van Leonard Cohen, dat verklappen we u hier al nu meteen. Opener Happens to the heart doet de melancholieke, diepe stem van de Canadees alle eer aan en had niet misstaan op de vorige plaat, You want it darker. Even donker en allerminst opwekkend, maar wel wonderschoon, klinkt The night of Santiago, waarin de flamencogitaar de song extra diepgang geeft. Die flamencotoets keert op wel meer songs terug en vormt de specifieke kracht van deze plaat. Een hoogtepunt is alvast The goal dat muzikaal tegelijk sober klinkt maar toch door de piano-accenten net dat tikkeltje extra bevat. Ook The hills, waarin de achtergrondzang net als op zijn volgens mij nog steeds beste plaat (I'm your man) prominent aanwezig is en reliëf schenkt, durf ik zonder aarzelen een hoogtepunt noemen.
Qua postume albums is dit eindelijk nog eens een voltreffer en meteen dus ook een bewijs dat Cohen nog heel wat moois in zich had.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten