De vrouwelijke singer-songwriter Ramona laat zich in haar band enkel door vrouwen omringen. Of dat een feministisch statement is, betwijfel ik. Omgekeerd denkt geen mens bij een band enkel bestaande uit mannen dat er een boodschap achter zit, dus we hoeven hier ook niets achter te zoeken. Wat wel aan te raden is, is gewoon genieten van de muziek.
Het album begint zacht en lieflijk met On my own. Die zachte touch blijft intact en herinnert me vooral aan Few Bits, al halen de songs van Ramona Verkerk (voorlopig?) nog niet dat hoge niveau. Tussen de weliswaar goeie maar niet uitzonderlijke songs zitten soms kleine pareltjes verscholen, zoals Fool dat je wiegt tot je in de muzikale wereld van Ramona verdwijnt. Disease begint leuk met een kindermuziekinstrument, dreigt de gimmick niet te overstijgen tot de samenzang in het refrein doorkomt. De blokfluit later in de song doet ons nog even twijfelen. Pluspunt is in ieder geval dat dit liedje kort gehouden wordt, iets meer dan twee minuten, niet meer. De dreiging in Straight on mag dan, met de cello, niet erg origineel klinken, dit nummer staat als een huis.
Ramona heeft zeker nog groeipotentieel. Momenteel houd ik het op "fijn plaatje", doch de verwachtingen nog meer te horen de komende jaren van deze singer-songwriter, zijn er.
Het titelloze debuut van Ramona is te koop via Starman Records. Je kan het hele album hieronder beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten