Een intro van achteneenhalve minuut instrumentale shoegaze wordt ons om de oren geslagen op het debuutalbum van The Lucid Dream, en we zijn daar niet rouwig om. Wie immers zulke kwaliteit produceert als deze heren uit het Engelse Carlisle, gaat algauw aan de haal met onze sympathie. En dus waren wij benieuwd naar wat nog volgen zou.
The Jesus And Mary Chain zijn niet veraf in het tweede nummer (Cold killer). Pièce de resistance is echter The darkest day / Head musik. Hier steekt het viertal A Place To Bury Strangers naar de kroon en die laatstgenoemde band mogen we nochtans beschouwen als de beste hedendaagse ambassadeur van het genre. Het openingstrio weet ons dus danig te overtuigen. Helaas is daarmee het vet van de soep. Moonstruck is rommelig en die chaos lijkt vooral bedoeld om te verdoezelen dat de song onvoldoende uitgewerkt werd. Met Unchained dub gaan de Britten Primal Scream achterna, die ook al dubversies van hun eigen liedjes maakten, maar het resultaat is mossel noch vis. Je hoort dub, maar die komt in de verste verte niet in de buurt van het beste van dat muziekgenre en de shoegaze wordt hierdoor van zijn angel ontdaan. Nu ja, Unchained zelf blijkt ook slechts matig te zijn.
Met Morning breeze is het wel nog eens prijs: niet zo goed als wat we bij aanvang van de plaat te horen kregen, doch wel weer de kwaliteit waar je voor naar een concertzaal wil afzakken. You & I ten slotte sluit wat rustiger af, helaas ook wat minder overtuigend. En zo blijkt dat goed begonnen weliswaar half gewonnen is, helaas soms ook niet meer dan dat.
Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten