Dit is de selectie voor deze maand:
- Closing time - Semisonic: soms volstaat een simpel popliedje om je een goed gevoel te geven. Dit is er zo ééntje...
- Long distance call - Phoenix: Phoenix is een band waarvan ik steeds hoor dat ze geweldig zijn in het maken van albums met eenvoudige doch goeie popsongs. Het komt er maar niet van eens goed naar hun platen te luisteren, maar deze single vind ik wel zeer geslaagd.
- Bulletproof - La Roux: en ik blijf kiezen voor aanstekelijk pop!
- She blinded me with science - Thomas Dolby: een popdeuntje dat al een pak ouder is. Thomas Dolby oversteeg in de jaren 80 al het typische geluid van toen. Eigenlijk is hij een fel onderschatte artiest.
- I scare myself - Dan Hicks And His Hot Licks: dit werd bekender in de versie van de hierboven genoemde Thomas Dolby, maar al in dit origineel hoor je wat een fantastisch nummer het is. Ik heb het te danken aan Gert van The TraveLites, die ik eerder deze maand zag optreden, dat ik erachter kwam dat Dolby in feite een cover tot hit verhief.
- How soon is now - Matthew Sweet and Susanna Hoffs: als we dan toch aan covers zitten, laten we er dan deze (origineel van The Smiths) er maar tegenaan gooien.
- Please don't let me be misunderstood - Meshell Ndegeocello: Meshell Ndegeocello leerde ik kennen met haar prachtig debuut Plantation lullabies. Hoe ze dit nummer van Nina Simone en later The Animals naar haar hand zet, is ook niet mis.
- Clockwork - Roots Manuva: groot geworden in dezelfde periode als Massive Attack en andere triphopgrootheden maar altijd in hun schaduw blijven staan, dat is zowat het verhaal van Roots Manuva.
- Life from the itchy side - DJ Vadim featuring Skinnyman: het geweldige Ninja Tune-label herbergt onder meer deze Russische DJ Vadim, die vaak kiest voor abstracte hiphop die ik de moeite waard vind. De kans dat u hem al kende, is vrij klein, dus doe uw voordeel met zijn selectie voor deze maand en zoek zeker verder naar wat hij nog meer maakte.
- Fun for me - Moloko: toen The TraveLites (zie hierboven) ook een cover speelden van Moloko, haalde ik nog eens hun debuutplaat boven, die ik op vinyl kocht. En jawel hoor, Fun for me blijft ook na al die jaren een dijk van een nummer.
- Where's your head at? - Basement Jaxx: wil je helemaal uit de bol gaan en dansen, dan is dit één van mijn favorieten "to get the party started"
- Kaokokokorobo - Papa Wemba: intussen ben ik zelf begonnen in Congo, een geschiedenis van David Van Reybrouck, maar mijn beste vriend las het al uit en vertelde onder meer over de rol van muziek in onze voormalige kolonie. De bekendste naam die viel, was die van Papa Wemba. Genoeg reden om hem nog eens op te zoeken...
- The river - Geoffrey Oryema: als we in Afrika belanden, wil ik u deze Geoffrey Oryema niet onthouden. Dit liedje komt uit het album waarmee ik hem leerde kennen, Beat the border.
- Girls on my mind - David Byrne: de voormalige frontman van Talking Heads zocht het in muziekjes van over de hele wereld en dat levert popmuziek op die heerlijk buiten de lijntjes kleurt.
- The bike song - Mark Ronson: ik werd fijntjes gewezen op de succesvolle samenwerking van Mark Ronson met Bruno Mars (Uptown funk), maar geef mij toch maar nog liever dit klein pareltje.
- Cold hands - Velojet: naar aanleiding van hun passage op Glimps in 2013 interviewde ik voor Indiestyle deze Oostenrijkse band. Ik vind deze single écht wel de moeite waard en ik hoop dat u dat ook vindt...
- Upon the my o my - Captain Beefheart And His Magic Band: op zoek naar oudere nummers van Beefheart vonden we op Youtube dit filmpje waarin hij te gast was bij Sjef Van Oekel, een werkelijk hilarisch programma waarvan je je tegenwoordig afvraagt hoe zoiets ooit mogelijk was op een openbare zender. Captain Beefheart speelde er dit liedje en dat is, als je er goed naar luistert, een héél goede song.
- Broken hearts are for assholes - Frank Zappa: het is eigenlijk maar een kleine stap van Beefheart naar Zappa, dus waarom zouden we het laten?
- Ulakanakulot - Virgin Prunes: Virgin Prunes is de band waarin Gavin Friday vroeger zijn ei kwijt kon. Vandaag klinkt hun muziek niet minder bizar dan ze in de jaren 80 moet geklonken hebben.
- Outshined - Soundgarden: voor de grungeband écht helemaal doorbrak met Spoonman, Superunknown en Black hole sun kende ik hen al van het op cassette gekochte Badmotorfinger. Op die plaat staat dat naast dit nummer ook Rusty cage, dat Johnny Cash nog zou coveren op zijn American recordings.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten