D'Angelo is de Prince van de 21e eeuw. De manier waarop de Amerikaan op Black Messiah, mijn eerste kennismaking met hem, funk, soul en al wat door Prince ooit hip werd gemixt, in de blender gooit, doet niet alleen denken aan zijn grote voorganger, maar het klinkt ook allemaal heel erg hedendaags.
Zijne Purperen Hoogheid mag dan vorig jaar op zijn nieuwe album zichzelf heruitgevonden lijken te hebben, dat ging zo ongemerkt intussen dat D'Angelo And The Vanguard met een pak meer aandacht gaan lopen. In opener Ain't that easy wordt meteen duidelijk waarom en dan gooit D'Angelo er ook nog wat gospel bovenop in het hypernerveuze 1000 deaths. Jazz krijgen we ruimschoots in Betray my heart of (in beperktere dosis) Really love. Zwoel is sowieso het overheersende woord voor deze plaat.
Tot mijn persoonlijke favorieten reken ik zeker The door, dat heerlijk lui wegwiegt, en afsluiter Another life, dat me aan Isaac Hayes doet denken.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten