Het is vast niet zo verrassend dat ik het geratel van machinegeweren hoor in March of progress, één van de verrassend sterke nummers uit het titelloze debuut van Viet Cong. De associaties die de bandnaam al oproept, zullen daar niet vreemd aan zijn.
De Canadezen maken intelligente post-punk, waarmee ik bedoel dat ze niet netjes op de platgetreden paden van het genre blijven, maar juist actief op zoek gaan naar variaties en aanvullingen die hun plaat dat extraatje geven. Zo injecteren ze Bunker buster met een flinke scheut Joy Division (maar gezien wel meerdere bands dat doen, is dat natuurlijk nog niet zo bijster origineel) en klinkt percussie als die waarop Einstürzende Neubauten een patent heeft in opener Newspaper spoons. De sound klinkt heel vaak alsof in een kelder, live, opgenomen werd (Pointless experience is daar een mooi voorbeeld van). Silhouettes had tussen het beste van Bloc Party niet misstaan en voor afsluiter Death wordt ruim de tijd genomen: 11'17". Ik kan me nu al voorstellen hoe dit de ware climax van hun concerten wordt, alle elementen daartoe zijn reeds ruimschoots aanwezig.
Je kan hieronder het volledige album beluisteren:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten