Uitstap naar de Westhoek in het teken van W.O. I

Gisteren ging ik met mijn kinderen naar de Westhoek op uitstap. Gelukkig (en nu denkt mijn zoon dat ik magische krachten heb op Facebook) hielden de weergoden zich aan de "afspraak" die ik op sociale media met hen maakte om enkel regen te laten vallen als we in de auto zaten...
We bezochten volgende plekken:

- Mitrailleursnest (Pervijze): een oude pastorij, nu enkel een ruïne van waarop soldaten een goed zicht hadden op de omgeving. De erbovenop gebouwde bakstenen constructie die het eigenlijk mitrailleursnest vormt, bleek eigenlijk uit W.O. II

-  de Dodengang (Kaaskerke/Diksmuide): loopgraven waar de kinderen van onder de indruk waren en waar de zoon ook fijn kon rondsluipen en door allerlei gangen wou kruipen

- Onze-Lieve-Vrouwhoekje (Oud Stuivekenskerke): een tip van de medewerker bij de Dodengang leidde ons naar de uitkijktoren in Oud Stuivekenskerke

- Duits militair kerkhof (Vladslo): vooral het beeld Het treurend ouderpaar van Käthe Kollwitz weet mij telkens de imponeren. De kinderen waren iets minder onder de indruk, maar hadden wel duizendenéén vragen...

- The Brooming Soldier (Sint-Juliaan/Ieper): een imposant beeld van een Canadese soldaat die eer betoont aan de gevallen Canadezen

- Menenpoort (Ieper): vooral de hoeveelheid namen maakte indruk op mijn zoon en dochter. Ze zochten voor het eerst of er misschien toch ook een voorouder onder de slachtoffers terug te vinden was (nee dus)

- Mijnkrater (Sint-Elooi): via een toegangscode die je kan krijgen bij Toerisme Ieper kan je binnen op een klein domeintje waar twee kraters zijn. De kleinste is nu amper nog een vijver, de grootste is een duidelijke vijver. Die laatste was het gevolg van het tot ontploffing brengen van de grootste dieptemijn die in W.O. I gebruikt werd. Nu zie je daar niet veel van (al vonden de kinderen het verhaal erachter wel indrukwekkend en interessant), maar gelukkig staat er ook een bunker waar je in kan

- Polygone Wood Cemetery en Buttes New British Cemetary (Zonnebeke): in het Polygoonbos in Zonnebeke zijn 2 kerkhoven, één klein en dan het grotere Buttes waar vooral Australische soldaten liggen. Alleen al door zijn ligging is het erg de moeite waard. En voor ons is er ook een persoonlijke link: de grootvader van een zeer goeie vriendin was er ooit boswachter en zelf speelde ze er als kind...

- Tyne Cot (Passendale): heel bekend en het logisch sluitstuk van onze uitstap. Alweer zijn het de aantallen die een grote indruk maakten op de kinderen.