Yuko

Al na één minuut van Long sleeves cause accidents weet je weer waarom Yuko op zijn plaats zit bij het Gentse label Unday. In opener Dive! wordt de juiste snaar geraakt, de precieze toon gevat die Yuko helemaal op de kaart zet van de muziekscene die sfeer boven kracht verkiest en melancholie beter kent dan extase. Bovendien houdt de band een hele plaat lang de hoge kwaliteit aan.
Om ons te overtuigen van hun kunnen, hebben ze niet veel meer dan een half uur nodig. Of de Gentenaars dat nu doen met behulp van de getalenteerde sopraan Deborah Cachet in de slepende openingssong of afsluiter A couple of months on the couch of het tempo wat opvoeren in You took a swing at me, telkens spat de klasse eraf. In het laatstgenoemde lied benaderen ze de nieuwerwetse sound van Radiohead en zelfs een beetje de manier van zingen van Thom Yorke, vermengd met een wel erg retro klinkend swingjazzmotiefje. First impression laveert tussen dreiging, lieflijkheid en ingehouden macht. Als we daarin echo’s horen van Radiohead, associëren we die vooral met het vroegere werk van de Britten. Overigens ontdekken we nog andere referenties. Usually you are mine is van het betere soort folk, doopt de pen in singer-songwriterinkt en wordt volledig gedragen door de gitaar die haast even welsprekend is als zanger Kristof Deneijs. Het koor dat hem vervoegt, verleent het geheel een diepere dimensie.
Dan hebben we het nog niet gehad over hoogtepunt The idealist dat al eerder op de labelcompilatie Music for undays verscheen. Telkens opnieuw worden we in vervoering gebracht door die combinatie van speelse elementen en een snik in de stem die ontroert, langzaam zijn vingers om je keel klemt en je de adem beneemt tot je dreigt te verdrinken in verdriet om de bezongen Heidi Klum. En dat alles voltrekt zich in minder dan drie minuten. Wie een parel als dit weet af te leveren, verdient grootste onderscheiding.
Met deze derde plaat heeft Yuko, voor wie daar nog aan twijfelde, zijn bewijs van goede smaak en zeden binnen. Stilaan verdient de band wat meer aandacht dan hun tot nog toe te beurt viel. Dit is een stap voorwaarts die hopelijk beloond wordt met meer volk op hun optredens en meer vermeldingen, onder meer in de eindejaarslijstjes die nu nog zo veraf lijken.

Je kan deze recensie ook hier lezen op Indiestyle.