De Ongeletterde Wanhoop: Bitterzoet concert: Come

24 mei 2013

Bitterzoet concert: Come

In het interview met Stefaan Decroos van I Do I Do waarin hij de tien meest invloedrijke platen uit zijn leven toelichtte, liet hij me kennismaken met Come, een band uit Boston waar Chris Brokaw bij speelt. Chris Brokaw had ik al eens een huisconcert zien geven, waar I Do I Do overigens voor mocht openen (en waar Stefaan zelfs even mocht meespelen bij Brokaw).
Het is dus dankzij hem dat ik afgelopen maandag naar Amsterdam trok, om er in het fijne, kleine zaaltje Bitterzoet één van de weinige reünieconcerten te zien die de groep speelt in de VS en Europa, naar aanleiding van de reissue van hun debuutalbum Eleven:eleven. In de originele bezetting speelde het viertal er een verbluffend mooi concert, met grunge die dichter aanleunt bij (de vroege) Smashing Pumpkins dan Pearl Jam of Nirvana. Zangeres Thalia Zedek en gitarist Chris Brokaw blijven het uithangbord van de band, maar bij momenten was het drummer Arthur Johnson die de show stal. Van hem kreeg ik na afloop trouwens de setlist op een servet, waarvan hij grapte dat hij er zijn neus in gesnoten had...

Ik was behoorlijk trots dat ik Submerge, dat bij de concertaankondiging op de website van Bitterzoet stond (of van Indiestad, het festival in Amsterdam waarin het concert plaatsvond), herkende. Na een fijne set kwam de band terug voor 2 bisnummers, die bij de heruitgave (waar ook nog een live-CD bijhoort) overigens als extra songs werden toegevoegd aan het album: Fast piss blues en de Rolling Stones-cover I got the blues. De band speelde trouwens naast voornamelijk nummers uit het 20 jaar geleden uitgebracht debuut ook nog songs uit Don't ask, don't tell en Sharon vs Karen (ook wel SVK getiteld), dat enkel te vinden is op de live-registratie Vermonstress, een op tape opgenomen concert uit 1992 dat in de reissue vervat zit.