Herinnert u zich nog The Jetsons? Nee, dat is geen obscuur bandje uit de jaren '80, maar een tekenfilmreeks van Hanna-Barbera, u vooral bekend van The Flintstones. Wat zowel The Flintstones als The Jetsons zo leuk maakte, was dat hedendaagse (nu ja, in de jaren '60, '70 en '80 van de vorige eeuw) thema's en gewoontes gewoon getransponeerd werden naar respectievelijk de prehistorie en de verre toekomst.
Stel dat wij de soundtrack mochten samenstellen bij The Jetsons, we kozen ongetwijfeld voor Man... Or Astro-Man?, het geschifte combo rond (hou u vast!) Star Crunch, Birdstuff en Coco the Electronic Monkey Wizard. Geschift noemen we hen liefdevol en met bewondering, want deze heren uitrichten met oude science-fiction, soundbites uit TV-programma's die niemand zich nog herinnert en surf rock, grenst aan het buitenaardse...
Eén EP uit 1994 (Your weight on the moon) en 2 7”-releases uit 1993 en 1995 (Mission into chaos en Return to chaos) worden nu heruitgebracht op één album, dat de titel van de EP meekreeg.
Alles begint al met een stem die commentaar levert bij de countdown van een raketlancering, en dan zetten surfgitaren in, aan een rotvaart bovendien. De meeste nummers zijn, geheel naar surfrock traditie, instrumentaal, dus het meezingen wordt verruild voor het uitbundig luchtgitaar spelen. Want aanstekelijk is het allemaal in hoge mate. En er mag, veronderstellen we, ook al eens gelachen worden, tenzij alsnog zou blijken dat ze het ménen met songtitels als Special Agent Conrad Uno, Electrostatic brain field en F=GmM(moon)/r². Die laatste wiskundige formule verwijst blijkbaar naar het berekenen van “your weight on the moon”...
In Destination Venus wordt gezongen door iemand die klinkt als een kruising tussen Kim Gordon van Sonic Youth en een man die in een hoekje amper aan de microfoon kan. In tegenstelling tot die planeet, is pretpunk niet veraf. En het is nog een keer schrikken wanneer de band ineens het ritme vertraagt voor wat een surfballad mag genoemd worden: Within a Martian heart. Dit soort tragere surf was ook behoorlijk populair in Pulp fiction, zo herinneren we ons nog levendig.
Afgesloten wordt er met een wel heel eigenzinnige cover van Goldfinger (we durven er om wedden dat het geluidsfragment waarmee het nummer inzet, uit de gelijknamige Bondfilm komt).
Reissues zijn niet altijd makkelijk te beoordelen, omdat je eigenlijk met de oren van toen zou moeten kunnen luisteren, maar we aarzelen niet om te beweren dat dit een goeie introductie tot Man... Or Astro-Man? is, of tot surfrock voor al wie daar nog niet eerder mee kennismaakte. De weirde combinatie van oude science-fiction en uit vroege rock 'n roll geboren surfmuziek werkt! En nu we in de stemming zijn, gaan we nog eens enkele afleveringen van The Jetsons bekijken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten