Mijn eerste "muzikantenbiografie" was geen onverdeeld succes.
Nochtans begon The Beatles: de definitieve biografie van Philip Norman heel veelbelovend. De biograaf slaagt er immers in tot bijna tweederde van het boek een mooie beeld te schetsen van wie The Beatles waren, wat ze deden, uit welke achtergrond ze als groep en als individuele personen ze komen en wat ze teweegbrachten. Hij neemt de tijd om alles goed uit te werken en je helemaal onder te dompelen in de sfeer en in hoe het was voor The Beatles zelf en hoe hun omgeving (tot de ruimere omgeving van het miljoenenpubliek toe) dat alles beleefde. Maar naar het einde toe verzwakt het boek enorm. Ineens gaat het tempo omhoog, wordt er veel minder stilgestaan bij (het ontstaan van) de muziek en wegen de zakelijke aspecten meer door en sluipen er duidelijke sympathieën en antipathieën in. Erger nog, ineens worden we ook geconfronteerd met (soms ergerlijke : Give peache a change i.p.v. Give peace a chance) fouten (al liggen die deels aan de uitgever van de vertaling, vermoed ik, die minder zorgvuldig zijn werk lijkt gedaan te hebben). En zo eindig je het boek met het gevoel van een kater : eerst wel heel goed doorgezakt, maar nu met een houten kop.
Toneel lezen is altijd een beetje moeilijk. Niet alleen wordt er (uiteeraard) op een heel andere manier geschreven en verloopt het lezen moeilijker (je moet bijna voor jezelf met verschillende innerlijke stemmen proberen lezen om goed te onderscheiden wie wat zegt), maar je voelt natuurlijk de hele tijd dat toneel vooral gezien en gehoord moet worden. Maar anderzijds : sommige toneelwerken kan je niet altijd écht gaan zien, en als je het verhaal wil kennen, is lezen een mogelijkheid. En het kan ook enorm meevallen (Ten oorlog van Tom Lanoye heb ik nooit gezien, maar wel met veel plezier gelezen!).
Drie zusters van Anton Tsjechov is een toneelstuk waar ik al veel goeds over hoorde, maar nog nooit de kans had te zien. En dus wou ik het lezen. Jammer genoeg viel het me tegen. De moeilijkheden van toneel lezen overheersten het leesplezier van een goed verhaal, en ik bleef ook de hele tijd missen welke richting het verhaal nu eigenlijk uitgaat en welke "les" erin verborgen zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten