Huisconcert : The Bony King Of Nowhere (+ Love Like Birds)

In de huiskamer van Pieter speelde zaterdagavond Love Like Birds (het alter ego van Elke De Mey) een haast gefluisterd, erg verlegen voorprogramma. De jonge zangeres voelde zich, zonder ruggesteun van de contrabassist waarmee ze de laatste tijd repeteert, nogal naakt voor het vrij talrijke publiek. In de bindteksten was ze amper hoorbaar, en ze zong ook maar net boven haar gitaar uit. Dat is een beetje jammer, want deze singer/songwriter heeft best wel mooie liedjes in de aanbieding.

The Bony King Of Nowhere zag ik eerder al in een huiskamer, en later ook nog eens met volledige band in JH Nijdrop. Intussen ken ik zijn tweede album "Eleonore" al bijna een jaar. Ook hij lijkt tussen de nummers door behoorlijk verlegen, beschrijft zichzelf als niet zo goed met woorden, maar eens hij de snaren van zijn gitaar beroert, gaat er van zijn stem een kracht uit die contrasteert met de zachtheid die hij erin kan leggen en de tristesse die vaak doorschemert. The Bony King Of Nowhere kan putten uit twee albums én een sooundtrack, en stelde een rijke setlist samen, met al vroeg "Alas my love" en "Girl from the play", twee van mijn persoonlijke favorieten. Tussendoor vertelde hij over de nieuwe oude gitaar die hij bespeelde (een gitaar uit 1966, met het logo van NASA, waarbij hij bekende dat hij zichzelf ervan overtuigd heeft dat ze de gitaar van een astronaut is) en over hoe "My invasions" zijn levensnummer is waarvan hij zelf pas een half jaar later snapte waarover het gaat. Hij eindigde zijn reguliere set met een cover van "Harvest" van Neil Young, een nieuw nummer én een prachtig "Mother".

Na overweldigend applaus kwam The Bony King Of Nowhere terug voor een korte bisronde. Die startte hij met een nagelnieuw ("gisteren en vandaag geschreven") nummer, dat zeer kon bekoren. En daarna vertelde hij dat hij een half jaar gewerkt had aan het laatste nummer, en het afgewerkt had de avond dat Michael Jackson stierf. "Het verdient gespeeld te worden als ik er een half jaar over gedaan heb om te schrijven," zo leidde hij "Eleonore", titelsong van zijn tweede album in.