Met een nieuw album (Take Care, Take Care, Take Care) onder de arm zakte het Texaanse Explosions In The Sky dinsdagavond af naar de AB. Een uitverkochte zaal reageerde zeer enthousiast, en het concert werd ook nog eens via AB TV live gestreamd.
Voorprogramma Lichens mag snel vergeten worden. Eén langgerekt nummer : eigenlijk een soort electronische drone uit een tafeltje vol electronische apparatuur, en vanaf halfweg het nummer daar de zangstem doorheen gemixt van de man, die woordenloos zijn stem als klankinstrument gebruikte. Het zou ons verbazen als we hier later nog ooit van horen...
Een review schrijven van een concert van een post-rock band is niet eenvoudig. Het is enkel de die hard-fans gegeven om bij elk per definitie instrumentaal nummer te weten welk de titel is : je hebt geen tekst als aanknopingspunt en de nummers krijgen vaak prachtige, ronkende titels mee die echter niet zo makkelijk te koppelen zijn aan de muziek. Bij post-rock gaat het er om dat je muzikale ideeën uitspint en verkent, in een repetitieve experimenteerruimte en niet langer gehinderd door de traditionele songstructuur. Met enige zin voor overdrijving (maar we waren toch al aan het veralgemenen en simplificeren) zou je het de jazz van de rocker kunnen noemen. Tracht dan maar eens op te halen welke songs gespeeld werden en titels te plakken op de hoogtepunten.
Explosions In The Sky speelde bovendien de meeste nummers als haast naadloos in elkaar overgaande stromen muziek. In tegenstelling tot Smetana's Moldau (kijk eens aan : we moeten ons al bedienen van vergelijkingen met klassieke muziek) is die stroom geen natuurlijke waterloop die van bron tot monding steeds sterker wordt, maar is het een wisselend debiet, met nu eens rustige passages en dan weer watervallen van oorverdovend samenspel tussen 3 gitaren, een bas en drums.
Dit Texaans vijftal beheerst deze uitdrukkingsvorm tot in de puntjes, weet het publiek telkens mee te voeren zonder een moment te vervelen, en de fans in de zaal werden bij elk herkend nummer wildenthousiast. Ook wij blijven niet ongeroerd bij zoveel energie en kracht, afwisselend streng gedoseerd en uitbundig rondstuiterend.
Omdat we het toch niet kunnen laten om te verwijzen naar de groepsnaam : het was een concert met zorgvuldig opgebouwde en geplande ontploffingen temidden een lucht waarin het heerlijk zweven is op de wolken van herhaling.
Setlist :
- Last known surroundings
- Yasmin the light
- Catastrophe and the cure
- The only moment we were alone
- Postcard from 1952
- Greet death
- Your hand in mine
- The birth and death of the day
- Let me back in
Geen opmerkingen:
Een reactie posten