In november bracht de Belgische band Donder een nieuwe plaat uit, Keukenpraat. Die ontsnapte aan mijn aandacht vorig jaar en dat is wel jammer want het minste wat je van deze plaat kan zeggen, is dat ze bijzonder is.
Er hangt iets minimalistisch over deze plaat, waardoor je als luisteraar bij aanvang verwacht dat er meer zal volgen maar na verloop van tijd leert dat dit uitgebeende songs zijn die drijven op eenvoudige instrumentatie en ogenschijnlijk simpele structuren. Alphabet town is gebouwd rond eenvoudige piano-aanslagen en de franjes die je zou verwachten om het nummer rijker en gelaagder te maken, zijn hier net achterwege gelaten waardoor de intensiteit verhoogt. Dat geldt evenzeer voor titelsong Keukenpraat. Dat de stiltes tussen de noten soms veelzeggender zijn, valt goed te horen in I remember oranges. Eksters plaatst een percussief thema naast de piano waardoor een dialoog ontstaat die de luisteraar lijkt te dwingen partij te kiezen.
Deze plaat is erg ongewoon maar niettemin boeiend en Donder zet zich hiermee op de kaart als een trio dat, eerder dan weidsheid te verkennen, de diepgang opzoekt van de noot achter de noot.
Beluister hieronder het volledige album:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten