In de Westhoek zetten ze het muzikaal concertjaar vrijdagavond in met Birds That Change Colour, Rock Rally-finalisten Byron Bay en een glaasje cava voor elke toeschouwer. Gezellige tafeltjes in de Diksmuidse 4AD maakten het geheel er nog wat knusser op.
Byron Bay grossiert in mooie melodieën en fijne samenzang. In eigen nummers Goldfish en God only knows slagen ze er het best in om het publiek in te pakken, maar het meest waren wij nog onder de indruk van beide covers die het viertal naar hun hand zet: Jesus etc. van Wilco en You van Das Pop. Door die laatste song trager te spelen dan het origineel ontstaat een nieuwe dynamiek. Geen wonder dat bij Indiestyle deze band tot de Belgische beloften voor 2015 gerekend wordt.
Vorig jaar waren we al lovend over On recording birds, het recentste wapenfeit van Birds That Change Colour waarin we het overspannen van decennia muziek met veel gevoel voor retro ontwaarden. De avond voor hun optreden grepen ze nog naast de M.I.A. voor beste artwork, maar dat weerhield het zestal op het podium er niet van om verrassend en verschroeiend uit de hoek te komen. Koen Kolhlbacher zet solo het optreden in met The werewolf waarna de band in de volgende nummers al gauw begint te rocken. We worden gevraagd de tafeltjes en stoelen achter ons te laten en dichterbij te komen, want de stomende set met seventies bluesrock en country verpakt in bijwijlen Beatlesiaanse melodieën verdient een staand en dansend publiek. Op het podium herkennen we verder Naomi Sijmons (Reena Riot) en Niels Hendrix (Fence) en je voelt dat deze hele groep met heel veel plezier samen musiceert. Hoogtepunten als Rock Island line waarin voluit gejamd wordt, My love, Ask the gallows en The Beach Boys galmen uren na het concert nog na in ons hoofd. Ook de cover van Up on Cripple Creek (The Band) is er één om in te kaderen in je oorschelp en te koesteren. Het mag duidelijk zijn: dat in de concertzaal vooraf Nick Drake gedraaid werd, belicht slechts één kant van Birds That Change Colour. Op Eurosonic mag dit zestal volgende week bewijzen dat ze heel wat meer in hun mars hebben.
En zo werd daar in de Westhoek het muzikaal concertjaar vooral ingezet met een straf optreden dat ons de rest van het jaar nog zal heugen.
Je kan dit concertverslag ook hier lezen op Indiestyle.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten