Ritme

Eenvoudig is het nooit, om het juiste ritme te vinden in je leven. Er zijn zoveel dingen te doen, zoveel mooie dingen te zien, zoveel boeken te lezen en zoveel films te zien, en dan zwijg ik nog over al die prachtige muziek die er bestaat, en waar nooit genoeg tijd voor is om ernaar te luisteren, laat staan alles te herbeluisteren. En dus zoekt iedereen zijn eigen ritme in zijn leven, van rustig tot gejaagd, meestal tussenin, en meestal ook wisselend.
Een standvastig ritme houdt ook mijn hart niet aan. Als gevolg van de aangeboren hartafwijking waarvoor ik op tweejarige leeftijd geopereerd werd, heb ik al heel lang hartritmestoornissen. Dat klinkt akeliger dan ik het tegenwoordig vind, maar ik ben het dan ook al lang gewoon. En dus stel ik de mensen om me heen om wie ik geef en die om mij geven, telkens vooral gerust omdat zij steevast bezorgder zijn dan ik. De ergste hartproblemen (toen ik opgenomen was in het ziekenhuis) heb ik eigenlijk niet zo heel bewust meegemaakt, of beter: ik herinner me er maar een deel van. Ik herinner me vooral de waanvoorstellingen die ik door slaapgebrek had tijdens mijn opname, en die ik nog steeds behoorlijk verwarrend vind.
Maar dit weekend was ook ikzelf niet helemaal gerust. Zondag kreeg ik hartkloppingen, zomaar, na het eten. Nu ja, ik had die nacht niet veel geslapen, en het was weer behoorlijk druk de voorbije weken en maanden, dus daar schrok ik niet eens van. Uiteindelijk overkomt dit me wel vaker, als ik vermoeid ben. Maar zelfs na drie uren slaap was er geen enkele verbetering, en dat was toch wel vreemd. En zelfs na een rustige avond en reeds om negen uur in bed, ging het niet helemaal over.
Een bezoek aan de huisarts (die belde naar de cardioloog), een onverwachte consultatie bij de cardioloog en een afspraak voor een holterregistratie later is alle last weg, maar zijn er toch wel enkele bezorgdheden bijgekomen. Want mijn hart lijkt de volgende fase in te gaan in het door follow-up onderzoek gedetecteerde pad bij dit soort hartafwijkingen en dit soort ingrepen, en dat is niet fijn. Want een volgende stap brengt de stappen nadien dichterbij, en die houden dingen in als (de mogelijkheid van) een pacemaker of een harttransplantie...
Vandaag houd ik een rustig ritme aan, en mijn hart volgt...