Gelezen (40)

Naakte lunch - William S. Burroughs

Het gebeurt niet zo vaak, maar dit boek heb ik niet uitgelezen. Slecht was het nochtans niet, maar omdat ik het te verspreid in de tijd moest lezen, lukte het me niet om bij de zaak te blijven. Het verhaal is immers warrig, meer een drugtrip dan een echte verhaallijn, en in die zin deed het me heel erg denken aan de film Fear and loathing in Las Vegas (het boek waarop die film gebaseerd is, schijnt nog meer alle kanten uit te stuiteren). Het boek staat ook vol homo-erotische fantasieën, en dat vermengd met de wanen en hallucinaties van een drugverslaafde : het is niet echt mijn ding. Al ben ik de eerste om te zeggen dat William S. Burroughs kan schrijven...

Amsterdam - Ian McEwan

Ian McEwan kan zeker en vast schrijven. Dat bewees hij al meer dan voldoende, en ik heb al van heel wat van zijn boeken genoten : Aan Chesil Beach, De cementen tuin, Solar,... In Amsterdam laat hij 2 vrienden, beide minnaars van eenzelfde pas overleden vrouw, de ene componist en de ander hoofdredacteur van een krant, elkaar een dure eed zweren. Wanneer hun leven echter verandert en betekenissen veranderen, komt hun vriendschap onder druk en verandert ook de betekenis die de eed voor hen heeft. McEwan vertelt meesterlijk, aan een tempo dat zichzelf niet voorbijholt maar ook niet te traag voorbijglijdt (wat ik bij Atonement, dat ik nog niet uitlas, storend vond). Hij fileert ook meesterlijk de menselijke natuur, die net als bij Houellebecq niet al te fraai blijkt...

Short cuts - Raymond Carver

Bijna 20 jaar geleden zag ik de prachtige film Short cuts, van Robert Altman en met een bijrol voor Tom Waits. De film vervlocht verscheidene kortverhalen van Raymond Carver tot een geweldige mozaïek zoals daarna enkel Magnolia ook wist te bereiken. En nu las ik dus de verzameling kortverhalen waarop die film gebaseerd is. Stuk voor stuk zijn het prachtige verhalen, soms met een héél open einde, en het is niet bij elk verhaal goed duidelijk waar de auteur nu eigenlijk naartoe wil, maar hij weet je wel altijd mee te nemen in de belevenissen van de personages, en toont een palet dat tegelijk erg Amerikaans en toch erg universeel aandoet.